چکیده طرح موسوم به هدفمند کردن یارانه ها، یکی از اساسی ترین و ریشه ای ترین برنامه های دولت نهم بوده است. دو سال است که دولت بر حذف یارانه ها پافشاری می کند و از آن جایی که نظام اقتصادی مجموعه ای از عناصر مرتبط است که بر هم اثر متقابل دارند، از این رو پرداختن به هر مسئله اقتصادی نیازمند بینشی کل نگرانه است، بنا براین ما در این تحقیق اثر حذف و یا کاهش یارانه ها را بر متغیرهای کلان اقتصادی مانند رشد اقتصادی با توجه به طرف عرضه(ارزش افزوده بخش های اصلی اقتصاد یعنی صنعت و معدن، کشاورزی، خدمات و نفت) و هم چنین طرف تقاضا(مصرف، سرمایه گذاری، مخارج دولتی و خالص صادرات)، و نیز نرخ تورم بررسی کردیم. علاوه بر آن دولت به دلیل تسلط بر درآمدهای حاصل از فروش نفت و انرژی، نقش حاکم و تعیین کننده دارد و اصولاً تحرک اقتصادی مبتنی بر تحرک فعالیت های مالی دولت است و به همین دلیل است که پرداخت یارانه کالاهای اساسی به بخش های اقتصادی و عدم النفع انرژی تأثیر بسزایی در ارزش افزوده بخش ها و در نتیجه رشد اقتصادی دارد. در بین سیاست هایی که بررسی کردیم بهترین سیاست ادامه روند گذشته است. البته پیشنهاد می شود که اگر قرار بر حذف یارانه ها است، سیاست های اجرای تدریجی ترجیح دارد، زیرا اثرات منفی کمتری بر اقتصاد وارد می کند. اثرات منفی حذف یارانه کالاهای اساسی نسبت به حذف عدم النفع انرژی کمتر است و بدترین سیاست از لحاظ تأثیر بر رشد اقتصادی و نرخ تورم اقتصاد حذف هم زمان یارانه کالاهای اساسی و عدم النفع انرژی است.