ارزیابی تأثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی و رفاهی بر رضایتمندی خانوارهای مهاجر به شهر تهران

پژوهش حاضر به بررسی پدیدة مهاجرت و رضایت خانوارهای مهاجر به شهر تهران پرداخته است. هدف تعیین عوامل رضایت مهاجران و میزان تأثیرپذیری آنان از جنبه­های مختلف محیطی در قالب تغییر شرایط اجتماعی، فرهنگی، رفاهی و نگرشی است که به صورت پیمایشی مورد مطالعه قرار گرفته است. تحلیل نهایی این پژوهش  بر روی 200 خانوار مهاجر در بین خانوارهای معمولی ساکن در مناطق3، 6 و12 شهر تهران که لزوماً دارای فرزند(ان) بالای  10 سال بوده­اند انجام گرفته است. نتایج پژوهش بر اساس تحلیلهای همبستگی پیرسون نشان می‌دهد که رابطة معناداری بین رضایت مهاجران و میزان استفاده از امکانات رفاهی و همچنین وضعیت اجتماعی فرزندان وجود دارد و این بدان معناست که هرچه میزان استفاده از امکانات رفاهی بیشتر و وضعیت فرزندان بهبود داشته مهاجر از جابجایی خود به شهرتهران رضایت بیشتری داشته است. در جریان تحلیل از طریق مدل­سازی معادلات ساختاری، میزان تأثیرات متغیرها بر رضایت مهاجر بررسی شده است. تبیین فرضیات با تکیه بر دیدگاههای مثبت کارکردی و کلاسیک مهاجرت صورت گرفته است.