بررسی وضعیت خطوارگی سازندهای کارستی حوزه‌های آبخیز مشرف به خلیج فارس

این پژوهش سعی بر آن دارد تا با تعیین خطواره­های سازندهای زمین­شناسی منتهی به خلیج فارس و تبیین سهم نسبی هر سازند، نقش و اهمیت سازندهای کارستی را در نفوذ جریان­های سطحی و تغذیه منابع آب زیرزمینی منطقه به نمایش بگذارد. بدین منظور، نزدیک­ترین زیرحوضه­ها از چهار حوضۀ رودخانه­های مند، حله، کَل-مهران و زهره به سواحل خلیج فارس جهت استخراج خطواره­ها، ترسیم نمودارهای گلسرخی و تحلیل آن­ها با استفاده از نرم­افزارهای ENVI® 5.3، PCI Geomatica، GIS10.3.1   و Rock works 2016 انتخاب گردید. در ابتدا فراوانی، تراکم، تقاطع، جهت، اندازه و شدت خطواره­ها در سازندهای منطقه تعیین گردید، سپس با تبیین و تعریف شاخص خطوارگی، اهمیت و تأثیر هر سازند در تغذیۀ بالقوۀ منابع آب زیرزمینی تعیین گردید. نتایج نشان می­دهد بیشترین درصد فراوانی، درصد تقاطع و درصد طولی خطواره به سازند آسماری-جهرم و بیشترین درصد شدت خطواره به سازند ایلام-سروک اختصاص دارد؛ مقدار عددی شدت خطواره در سازندهای کارستی، سه برابر سازندهای غیرکارستی است. به طور کلی بررسی وضعیت خطوارگی نشان می­دهد که خطواره­ها اساساً در سازندهای کارستی ایجاد شده­اند به طوری که مقدار عددی شاخص خطوارگی در سازندهای کارستی، 72/7 است در حالی که این مقدار در سازندهای غیر کارستی 3/2 است و اختلاف بیش از سه برابری را نشان می­دهد. همچنین، جهت­یافتگی خطواره­ها بر اساس فراوانی و طول آن­ها در کل محدودۀ مورد مطالعه راستای شمال شرق-جنوب غرب دارد که دلیل آن را می­توان تعداد بسیار زیاد خطواره­های کارستی با این جهت­یافتگی و تأثیر آن بر درصد نسبی کل خطواره­های منطقه دانست، امتداد بخش جنوب غربی این راستا به سواحل خلیج فارس منتهی می­شود.