تخمین سطح مقطع عضلۀ چهار‌سر‌ران و همسترینگ با استفاده از اندازه‌های آنتروپومتریکی ناحیۀ ران

هدف از پژوهش حاضر ارائۀ مدل‌هایی جهت پیش‌بینی سطح مقطع عضلۀ چهار‌سر‌ران و همسترینگ براساس اندازه‌های آنتروپومتریکی در مردان 20 تا 70 ساله بود. بدین‌منظور، 88 مرد غیرفعال و سالم با دامنۀ سنی 20 تا 70 سال از بین افراد داوطلب برای شرکت در ‌پژوهش انتخاب شدند. شایان‌ذکر است که از تصویربرداری سی‌‌تی‌اسکن به‌عنوان روش مرجع و از اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریکی ناحیۀ ران به‌عنوان متغیرهای پیش‌بین استفاده گردید. نتایج رگرسیون چند‌عاملی، ارتباط معنا‌داری را میان اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریکی با سطح مقطع و حجم عضلۀ چهارسرران در دو گروه نشان می‌دهد (0.05≥P). در این پژوهش مدل تخمین سطح مقطع به‌صورت (1.013 0.102(A)-+(12.861(M - (O)1.418‌ =سطح مقطع عضلۀ چهارسرران) و ( 34.672- 0.253(A)+ 0.628(M)- (1.302(O =سطح مقطع عضلۀ همسترینگ) بود که در این مدل‌ها منظور از O، دور ران در ناحیۀ میانی؛ M چربی زیر‌پوستی در ناحیۀ میانی به سانتی‌متر در ناحیۀ قدامی ران؛ A سن به سال می‌باشد. همچنین، براساس نتایج خطای استاندارد برآورد برای این مدل‌ها به‌ترتیب 8/8 و 1/9 درصد بود. نتایج این پژوهش مدل‌های معتبر و دقیقی را برای برآورد سطح مقطع عضلۀ چهارسرران و همسترینگ براساس متغیرهای آنتروپومتریکی در مردان 20 تا 70 سال غیرفعال و سالم ارائه داد که برای پژوهش‌ در ‌زمینه‌های بالینی، فیزیولوژی ورزشی و علم تمرین سودمند می‌باشد. با توجه به سهولت کاربرد مدل‌های این پژوهش می‌توان از آن‌ها به‌عنوان یک روش عملی در مراکز بهداشتی، سلامتی و پژوهشی استفاده کرد.