درک جایگاه عوامل زمینه‌ساز ایجاد بنادر خشک در ایران با استفاده از رویکرد ترکیبی GRA، MCDM و اعداد فازی مثلثی ـ بازه‌ای

توسعة ارتباطات و نیاز به برون‌سپاری فعالیت‌های موجب شده است تا امروزه تبادلات بین‌المللی نقش مهمی در اقتصاد و بازرگانی کشورها داشته باشد؛ اما وجود محدودیت‌هایی باعث شده است تا کشورهایی مانند ایران، به سراغ الگوی جدیدی به نام بندر خشک بروند. از این رو، پژوهش حاضر با رویکردی کاربردی و با هدف بومی‌سازی برنامه‌ریزی استقرار بندر خشک در ایران، به تحقیقی زیرساختی پرداخته و از رویکرد آمیخته از نوع اکتشافی بهره گرفته است. به این ترتیب که در بخش کیفی، از بازنگری ادبیات و فن دلفی برای استخراج عوامل زمینه‌ساز ایجاد یک بندر خشک، استفاده شده است. همچنین، در بخش کمّی، روش توصیفی پیمایشی برای تحلیل و ارزیابی این عوامل به کار گرفته شده است. ابزار اصلی استفاده­شده در این زمینه پرسشنامة محقق­ساخته مبتنی بر بخش کیفی است که خبرگان و متخصصان بازرگانی بین‌المللی (جامعة آماری) آن را تکمیل کرده و پاسخ داده­اند. برای افزایش دقت اندازه‌گیری و کاهش خطاهای نظرسنجی، از اعداد فازی مثلثی ـ بازه‌ای در ترکیب رویکردهای GRA و MCDM برای تجزیه و تحلیل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که زیرساخت و ساختار، مهم‌ترین عوامل زمینه‌ساز ایجاد یک بندر خشک موفق در ایران محسوب می‌شوند.