مکان‌یابی زمین‌لرزه‌های ثبت شده در شبکه محلی به روش بازگشت زمان در منطقه ریگان

روش بازگشت زمان به منظور بررسی مکان و پارامترهای چشمه زمین‌لرزه‌های گوناگون از سوی محققان مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش برای محاسبه پارامترهای زمین‌لرزه، داده‌های ثبت شده به‌صورت معکوس در زمان زمین انتشار پیدا می‌کنند.  در این تحقیق از روش خودکار برای تشخیص زمین‌لرزه‌ها و مکان‌یابی آنها به روش بازگشت زمان و شکل موج‌های پیوسته ثبت شده در فواصل محلی استفاده شده است. ابتدا داده‌های ثبت شده با عملگر آماری کشیدگی یا کورتوسیس (kurtosis) برای برجسته کردن زمان رسید امواج فشارشی مورد پردازش قرار می‌گیرد. سپس داده‌های پردازش شده در یک شبکه از نقاط تعریف شده درحکم چشمه‌های پتانسیلی مهاجرت داده و درنهایت برهم‌باریده می‌شوند. بیشینه محلی برهم‌بارش در زمان و مکان به‌ترتیب زمان وقوع زمین‌لرزه و مکان آن خواهد بود. در این تحقیق روش بازگشت زمان برای محاسبه مکان پس‌لرزه‌های زمین‌لرزه 20 دسامبر 2010 که در شرق بلوک لوت در منطقه ریگان رخ داده‌، مورد استفاده قرار گرفته است. برای محاسبه مکان و تنظیم عملگر بازگشت زمان چندین شرط با استفاده از رویداد‌های مصنوعی مورد آزمایش قرار گرفته و در انتها پارامترهای به‌دست آمده از آزمایش مصنوعی برای پردازش و مکان‌یابی داده‌های واقعی ثبت شده در شبکه‌ای محلی در منطقه ریگان واقع در جنوب شرقی ایران مورد استفاده قرار گرفت. با وجود استفاده از پارامترهای به‌دست آمده از آزمایش مصنوعی، روشن شد که باید از چند محدودیت مانند تعداد ایستگاه‌های استفاده شده در مکان‌یابی برای بهینه‌کردن مکان زمین‌لرزه‌ها استفاده شود. نتایج به‌دست آمده از مکان‌یابی زمین‌لرزه‌ها، نشان‌دهنده یک زون لرزه‌خیز در منطقه است که احتمالا با یک گسل پنهان در ارتباط است.