ایجاد شبه پتانسیلهای بقاء نورم (hsc) برای عناصر واسطه

الکترونها در یک جامد، پتانسیلی از دو مولفه خیلی متفاوت را مشاهده می کنند. در مغزها یا نزدیکی آنها یک پتانسیل هسته ای قوی را حس می کنند بنابراین توابع موج آنها مانند توابع موج الکترونهای مقید در اتمهای مجزاست . بین مغزها، غالبا پتانسیل ثابت را می بینند و توابع موج مربوط تقریبا امواج مسطح می باشند. چون الکترونهای ظرفیت پاسخگوی اغلب خواص فیزیکی و شیمیایی هستند لذا رفتار تابع موج این الکترونها خارج از مغزها اهمیت ویژهای دارد. در روش شبه پتانسیل فقط انرژی الکترونهای ظرفیت محاسبه می شود فرض می شود مغزها در یک پیکربندی اتمی، ثابت باشند و الکترونها در یک شبه پتانسیل حرکت می کنند. شبه پتانسیلهایی که مستقیما از اطلاعاتی درباره ساختار اتمی بدست می آیند شبه پتانسیلهای "ابتدا به ساکن" نامیده می شوند، این پتانسیلهای ویژه مقادیر صحیح و ویژه توابع بدون گره که با توابع موج اتمی خارج از یک شعاع مغزی معین سازگارند نتیجه می دهند. ابتدا برای تعیین این شبه پتانسیلها، معادلات دیراک مربوط به یک آرایش الکترونی محاسبه می شود. خروجی، ویژه مقادیر تک الکترومی برای حالتهای مغزی و ظرفیت و توابع موج شعاع و پتانسیلهای خود سازگار در طرح تقریب چگالی موضعی می باشد. شبه پتانسیل نهایی که شبه تابع موج همواری در ناحیه مغزی ایجاد می کند، می تواند از وارون کردن معادله شعاعی شرودینگر بدست آید. این شبه پتانسیلها عموما غیرموضعی می باشند به طوری که هر مولفه اندازه حرکت زاویه ای از شبکه تابع موج حول هر مرکز اتمی، پتانسیل متفاوتی ناشی از حالتهای مغزی متفاوت را حس می کند. هدف از این تحقیق آن است که پس از بررسی روشهای محاسباتی ساختار نواری و شناخت مفهوم شبه پتانسیل در مطالعه بلورها به کاربرد روشهای تولید شبه پتانسیل بپردازیم و بتوانیم برای هر عنصری که بخواهیم شبه پتانسیل مرغوب تولید کنیم. در این پروژه ما اقدام به تولید شبه پتانسیل چند عنصر واسطه به روش "بقاء نورم" (hsc) پس از مطالعه نظری این روش نموده ایم.