ترجمه بخش سوم از کتاب زبان و تفکر اثر نوام جامسکی : بنام سهم زبانشناسی در شناخت تفکر

رساله حاضر ترجمه مقاله ای از چامسکی بنام "سهم زبانشناسی در شناخت تفکر" (1968) است . در این مقاله چنین آمده است که تحقیق و مطالعه در باره زبان راه را برای مطالعه نحوه تکامل و توسعه فکر بشر هموار خواهد کرد. وقتی که جنبه خلاق کاربرد زبان با دقت و توجه به واقعیات مورد بررسی قرار گیرد ملاحظه خواهد شد که دو مساله عادت و تعمیم به عنوان دو عامل تعیین کننده رفتار یا دانش کاملا بی تناسب است . مجرد بودن ساختمان زبان استنتاج مزبور را تائید می کند و ضمنا می رساند که در مشاهده و درک و یادگیری بمنظور تشخیص و تعیین نوع دانش آموخته شده تفکر نقش فعالی را ایفاء می کند. مطالعات تجربی زبانشناسی جهانی راه را برای فرموله کردن فرضیه موجهی در باره گوناگونی زبانهای انسانی هموار کرده است . این فرضیه به نوبه خود ارائه نظریات کاملتری را در باره فراگیری دانش و فعالیت درونی و ذاتی تفکر در پی خواهد داشت . بدین ترتیب بنظر می رسد که مطالعه زبان جایگاه حساسی را در روان شناسی عمومی اشغال کند. مطمئنا" امروز برای مسائل کلاسیک زبان و تفکر با توجه به کارهایی که انجام می شود راه حلها یا حتی اشاراتی به راه حلهایی نهایی نمی توان یافت . با وجود این مشکلات مزبور را می توان تحت نظم و قاعده درآورد، پرتو تازه ای بر آن افکند و بررسی نمود. پس از سالیان دراز برای اولین بار فرصت قابل ملاحظه ای دست داده تا سهم تفکر در شناخت ادراک و اصول ذاتی و درونی فراگیری دانش مورد بحث و مطالعه قرار گرفته گیرد. با وجود این از بسیاری جهات ما هنوز نتوانسته ایم برای مسائل کلاسیک پاسخ و راه حل واقعی بیابیم . برای مثال هنوز مسائل مربوط به جنبه های خلاق کاربرد زبان لاینحل مانده است . همچنین تحقیق در باره معنی شناسی جهانی که در مطالعه کامل ساختمان زبان نقش حیاتی دارد نسبت به مطالعات قرون وسطایی آن پیشرفت چشمگیری حاصل نشده است ، ولی در زمینه مطالعه مکانیسم زبان و اصول صوری که وجوه خلاق کاربرد زبان را امکان پذیر می سازد و صورت آوایی و معنایی بیان را معین می کند پیشرفتهای واقعی حاصل شده است . آشنایی و شناخت مکانیسم های مزبور با وجود همه پراکندگی که دارد می تواند در مطالعه روان شناسی انسانی بسیار مورد استفاده قرار گیرد. با ادامه تحقیقات و مطالعاتی که انجام آن اکنون امکان پذیر می نماید و با عطف به مسائل خاصی که اکنون مورد مطالعه است ممکن است به محاسبات بسیار ظریف و مجردی دست بیازیم تا بتوانیم طبیعت ادراک و خصیصه دانشی را که فرامی گیریم بازشناسیم و به نحوه استنباط و تعبیری که به طریق بسیار ویژه ای از آثار و حوادث و تجلیات طبیعی بعمل می آوریم و حقیقتا تا حد زیادی در ورای شعور و اختیار ما و منحصر به نوع بشر است پی ببریم.