بررسی رابطه حمایت اجتماعی و سلامت عمومی بیماران مبتلا به ایدز(hiv) و مقایسه میزان ان با فاراد بهنجار در شهر شیراز

نظر به اهمیت بیماری ایدز ما بر ان شدیم تا در این پژوهش رابطه سلامت عمومی و حمایت اجتماعی افراد مبتلا به ایدز(hiv) را در شهر شیراز بسنجیم و میزان ان را با افراد عادی مقایسه کنیم در این راستا 70 نفر از افراد دارای hiv و 60 نفر از افراد فاقد ان را به روش دردسترس انتخاب کردیم . سپس از همبستگی پیرسون برای یافتن رابطه و از تحلیل واریانس برای مقایسه سلامات عمومی و حمایات اجتماعی استفاده شد و در این راستا از آزمون های(ghq28) و (mspss) استفاده گردید.نتایج نشان داد بین سلامت عمومی و حمایت اجتماعی رابطه مثبت معنی داری(r=0/33و سطح معنی داریp=0/005) وجود داشت و سلامت عمومی افراد دارای hivبا سطح معنی داری(p=0/00) پایین تر ازافراد عادی بود . در سه زیر گروه علائم جسمانی(p=0/004) و اضطراب - بیخوابی(p=0/00) و افسردگی (p=0/00) اختلاف معنی داری ود ولی در زیر گروه اختلال در عملکرد اجتماعی (p=0/149) اختلاف معنی دار نبود بین حمایت اجتماعی در افراد دارا و فاقد hiv اختلاف معنی داری یافت نشد (p=0/169) و نیزاختلاف دو زیر گروه حمایت خانواده (p=0/287) و افراد مهم (p=0/156) معنا دار نبود اما در زیر گروه دوستان (p=0/00) معنا دار بود.