بررسی تاثیر دو شیوه ارائه مطالب(دیداری_شنیداری) بر عملکرد حافظه بلند مدت دانشجویان دختر با سبک شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه رشته روانشناسی و علوم تربیتی مقطع کارشناسی دانشگاه علامه طباطبایی

این تحقیق تاثیر دو روش ارائه مطالب(دیداری_شنیداری)بر عملکرد حافظه بلند مدت دانشجویان دختر با سبک شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه رشته روان شناسی و علوم تربیتی مقطع کارشناسی دانشگاه علامه طباطبایی بررسی کرد.هدف این بود که کدام یک از دو روش ارائه مطالب(دیداری_شنیداری)سبب عملکرد بهتر حافظه بلند مدت می شود. جامعه این تحقیق کلیه دانشجویان دختر رشته روان شناسی و علوم تربیتی مقطع کارشناسی دانشگاه علامه طباطبایی بودند.طرح تحقیق شبه آزمایشی بود. برای تعیین سبک شناختی دانشجویان آزمون اشکال نهفته ویتکین اجرا شد.80 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. 40 نفر دانشجو با سبک شناختی وابسته به زمینه و 40 نفر مستقل از زمینه.از 20 نفر از دانشجویان وابسته و 20 نفر از دانشجویان مستقل از زمینه خواسته شد تا به داستان جنگ ارواح بارتلت گوش کنند و از 20 نفر از دانشجویان وابسته به زمینه و 20 نفر از دانشجویان مستقل از زمینه خواسته شد تا داستان را بخوانند. از دانشجویان در هر چهار گروه خواسته شد پس از 15 دقیقه و یک هفته داستان را یادآوری کنند. داده ها با استفاده از آزمون آماریtمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت(در سطح معنی دار 5%. تحلیلها نشان داد میزان یادآوری بین دو روش ارائه مطالب(دیداری_شنیداری)در دانشجویان با سبک شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه تفاوت معنی داری دارد.