بهینه سازی شکل سازه های فضاکار با در نظر گرفتن رفتار خطی و تحت اثر بارهای استاتیکی

امروزه استفاده از سازه های فضاکار به خاطر کارائی و مزیتهای فراوانشان مانند طراحی و اجرای آسان، سبک و اقتصادی بودن و قابلیت پوشش دهانه های بزرگ در مقایسه با سازه های سنتی مشابه شامل گسترش یافته است. در این تحقیق برای بهینه سازی شکل سازه های فضاکار یک شکل اصلاح شده از الگوریتم بهینه سازی جامعه پرندگان که دراین مطالعه بهینه سازی جامعه پرندگان اصلاح شده نامیده می شود، ارائه می شود. در این تحقیق از سه نوع بهینه سازی، شامل بهینه سازی اندازه، بهینه سازی شکل، بهینه سازی اندازه و شکل، استفاده شده است. متغیرهای طراحی با توجه به نوع بهینه سازی شامل سطح مقطع اعضاء سازه، مختصات گره ها، سطح مقطع اعضاء سازه و مختصات گره ها می باشند و در کلیه مسائل وزن کل سازه نیز به عنوان تابع هدف انتخاب می شود. قیود طراحی در بهینه سازی شامل محدودیت تنش در اعضاء، تغییر مکانهای گره ای و تعدادی قیود هندسی می باشند. به منظور بررسی کارایی الگوریتم پیشنهادی چند مثال استاندارد از مراجع معتبر در نظر گرفته می شوند. نتایج حاصل از مطالعه اخیر و مقایسه آن با نتایج ارائه شده در مراجع معتبر نشان دهنده کارایی خوب الگوریتم ارائه شده می باشد.