بررسی تأثیر نقش واسطه ای مدیریت دانش در خصوص ارتباط فرهنگ، ساختار و استراتژی با اثربخشی سازمانی

بافت داخلی سازمان منابع حیاتی و بسیار مهم موفقیت سازمان ها را تشکیل می دهد که تأثیر به سزائی در افزایش اثربخشی سازمان ها دارند. امروزه شناسائی و تعیین مشخصات حیاتی سازمان ها به منظور افزایش موفقیت سازمانی و همچنین چگونگی تأثیر آن ها بر اثربخشی سازمان ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر به منظور کسب و حفظ مزیت رقابتی در اقتصادهای جهانی، سازمان های امروزی باید به طور موثری به سمت منابع دانش حرکت کنند. این جهان گرایی و رقابت موجب شد تا امروزه دانش به یک منبع استراتژیک و مطمئن مزیت رقابتی پایدار برای سازمان ها تبدیل شود. با چنین شرایطی، در دنیای امروز سازمان هایی موفق و اثربخش هستند که دانش جدید را خلق و یا کسب کرده، آن را در سراسر سازمان توزیع می کنند و به سرعت این دانش نوین را در فن آوری های خدمات نوین به کار می گیرند و آن را به شیوه های کاربردی برای بهبود فعالیت هایشان بدل می کنند. در اکثر پژوهش های گذشته، تأثیر فرهنگ، ساختار و استراتژی بر اثربخشی سازمانی به طور مستقیم مورد بررسی قرار گرفته و نقش عواملی که می تواند این ارتباط را تحت تأثیر قرار دهند، نادیده گرفته شده است. لذا تحقیق حاضر درصدد است علاوه بر تأثیر مستقیم، تأثیر غیرمستقیم فرهنگ، ساختار و استراتژی بر اثربخشی سازمانی را از طریق مدیریت دانش مورد بررسی قرار دهد. در انجام پژوهش، اطلاعات لازم جهت سنجش متغیرهای فرهنگ، ساختار، استراتژی سازمانی و اثربخشی مدیریت دانش به وسیله پرسشنامه و اطلاعات لازم جهت سنجش اثربخشی سازمانی به شیوه کمی و از پایگاه داده 168 کسب و کار کوچک و متوسط فعال در شهرک های صنعتی شرق استان مازندران جمع آوری گردید. همچنین تجزیه و تحلیل و آزمون فرضیه های مطرح شده، با استفاده از نرم افزارهای spss 20 و lisrel 8.5 انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در شرکت های کوچک و متوسط فعال در شهرک های صنعتی شرق استان مازندران، مدیریت دانش بر اثربخشی سازمانی تأثیر معناداری دارد. فرهنگ و استراتژی سازمانی به صورت مستقیم بر اثربخشی سازمانی تأثیر ندارند اما تأثیر غیر مستقیم آن ها بر اثربخشی سازمانی از طریق مدیریت دانش، تأیید شد. همچنین نتایج نشان داد که ساختار سازمانی به صورت مستقیم بر اثربخشی سازمانی تأثیر می گذارد ولی تأثیر آن بر مدیریت دانش تأیید نشد.