تعیین مقدار ژل موضعی 5% پرمترین و بررسی اثر بخشی بالینی آن در بیماری روزاسه

بعد از تهیه فرمولاسیون ژل موضعی پرمترین 5% در پایه آبی و آنالیز آن توسط hplc, اندازه گیری ماکزیمم غلظت جذب شده از دارو طی 8 ساعت و مقایسه آن با کرم و شامپو انجام گرفته سپس به ارزیابی تاثیر بالینی ژل مورد نظر در بیماری روزاسه یا بیماری های مشابه آن که در نمونه گیری اولیه از پوست مایت دمودکس مشاهده شود پرداختیم. در این قسمت 33 بیمار مبتلا به روزاسه یا درماتیت سبورئیک یا ترکیبی از هر دو بیماری مذکور روزی 2 مرتبه به مدت 3 ماه دارو را روی گاز استریل زده و به صورت خود می مالیدند تا اثری مشابه با اسکراب فیزیکی داشته باشد.هر بیمار در هفته های 0 ,2 ,5, 8 و 12 به بیمارستان مراجعه کرده تا روند درمانی ارزیابی شود. ارزیابی روند درمانی به وسیله معاینه توسط متخصص پوست و شمارش تعداد مایت های دمودکس توسط بیوپسی از پوست ،پر کردن فرم ارزیابی روزاسه و گرفتن عکس از صورت بیماران صورت می گیرد. نتیجه:بعد از سه ماه درمان تعداد مایت های موجود در پوست صورت بیماران به طور معنی دار (p<0.05)کاهش یافته و بهبودی ظاهری پیدا کردند.