اصلاح فرمولاسیون و شرایط مواد دارویی به منظور تصحیح روند آزادسازی دارو براساس مطالعه مدل سینیتیکی

بسیاری از مواد غذایی، مکمل ها و داروهای خوراکی به صورت جامد تولید، عرضه ومورد استفاده قرار می گیرند این ترکیبات در صورتی که قابلیت جذب کافی در بدن انسان می شوند میکروکپسولاسیون یکی از روشهایی است که با استفاده از پوشش سطح ترکیب مورد نظر با یک ماده حل شونده مشکل فوق را به نحو چشمگیری مرتفع می سازد. مسئله افزایش جذب مواد نامحلول در بدن امروزه بخش مهمی از فعالیت های پزشکی، مهندسی و صنایع غذایی را به خود اختصاص داده است .در تحقیق حاضر روش میکروکپسولاسیون به عنوان یکی از روش های نوین در راستای مشکل عدم جذب مواد غذایی در بدن بررسی شده و پارامترهای موثر بر آن مطالعه می شود. آزاد شدن دارو از میکروسفرهای کورتیزون استات در یک بستر که شبیه ساز تغییر phمیکروسفرها از معده به روده بوده مورد مطالعه قرار گرفت.در این بحث مفهوم استفاده از میکروکپسولی کردن در داروسازی مورد توجه واقع شده است. تکنولوژی میکروکپسولی کردن در حذف مشکلات فرمولاسیون و تجویز داروهایی مانند کپسول ها و قرص ها و پودرها و پمادها پتانسیل فراوانی دارد. داروی موردنظر به دلیل شرایط محیطی موجود در محل حل شدن (بدن انسان) و ساختار ترکیبش از حلالیت کمی برخوردار است. استفاده از پلیمر هیدروکسی پروپیل متیل سلولز که تداخلی با بدن انسان ایجاد نمی کند باعث می شود که شرایط جدیدی برای کورتیزون استات ایجاد شود که در آن شرایط حلالیت و جذب دارو بیشتر خواهد شد. درادامه سینتیک آزادسازی این دارو و عوامل موثر در روند آزادسازی آن مورد بررسی قرار گرفت. کلمات کلیدی :کورتیزون استات ، میکروکپسولاسیون ، مدل سینیتیکی ، آزادسازی