تأثیر آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی-رفتاری بر خستگی مزمن و سبک های مقابله در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یکی از شایع ترین بیماری های میلین زدای سیستم عصبی مرکزی است که عوارض و مشکلات آن، فشار روانی شدیدی در بیماران ایجاد می کند. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر آموزش مدیریت استرس بر خستگی مزمن و سبک های مقابله در بیماران مبتلا به ام اس است. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه ی بیماران مبتلا به ام اس عضو انجمن ام اس شهر اهواز بود که 100 نفر از آنان به صورت در دسترس انتخاب شده و از میان این نمونه، 32 بیماری که نمره ی مقیاس خستگی کروپ بیشتری داشتند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند (هر گروه 16 نفر). مداخله ی آموزش مدیریت استرس به صورت گروهی، طی 10 جلسه بر روی بیماران گروه آزمایش اجرا شد و در این فاصله، هر دو گروه، درمان های معمول پزشکی را نیز دریافت کردند. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از روش های آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ خستگی و سبک های مقابله ای مسأله مدار، هیجان-مدار و روی آوردن به اجتماع تفاوت معنی داری در سطح آماری 001/0>p وجود دارد، اما در خصوص سبک مقابله ی اجتنابی، این تفاوت معنی دار نبود. بنابراین، آموزش مدیریت استرس به شیوه ی شناختی- رفتاری می-تواند موجب کاهش خستگی و تغییر سبک مقابله ای در بیماران مبتلا به ام اس شود.