ساخت و بررسی برخی از ویژگیهای فیزیکی دیودهای نورافشان آلی بر پایه ی نانوکامپوزیتها

هدف از انجام این پایان نامه ساخت و بررسی برخی از ویژگی های فیزیکی دیودهای نورافشان آلی بر پایه ی نانوکامپوزیت ها بود. بدین منظور، دو دسته دیود ساخته شد که در هر دو دسته، لایه های نازکی از اکسید قلع ایندیوم، بس (استایرن سولفونات) آلاییده با بس (3و4- اتیلن دی اکسی تایفین) ، بس (9- وینیل کاربازول)، تریس (هیدروکسی کوینولیناتو) آلومینیوم، لیتیوم فلوراید و آلومینیوم به ترتیب به عنوان آند، لایه ی تزریق کننده ی حفره، لایه ی ترابرد حفره، لایه ی نورافشان، لایه ی تزریق کننده ی الکترون و کاتد به کار گرفته شدند. اما در دسته ی دوم، نانوذره های کادمیوم سلناید در بس (9- وینیل کاربازول) جاسازی شدند. نانوذره های کادمیوم سلنایدکاربستی با ده ساعت آسیاب کاری پرانرژی پودرهای کادمیوم سلناید، ساخته شد. هر یک از لایه های نازک یادشده در بالا، به یکی از روش های چرخشی یا تبخیر گرمایی در خلابر روی زیرلایه نشانده شدند. پس از ساخت دیودها، ویژگی-هایی مانند جریان بر حسب ولتاژ، روشن تابی الکتریکی بر حسب طول موج های گسیلی، شار روشن تابی، شدت گسیل روشن تابی و شدت روشن تابی اندازه گیری و بررسی شد. بر پایه ی منحنی های جریان بر حسب ولتاژ، دیده شد که ولتاژ آستانه ی دیودهای با نانوذره ، v1/0 ± 3/1 کاهش یافته است. این کاهش ولتاژ آستانه، برآمده از تبدیل سریع تر جریان اهمی به جریان محدود شده با بارهای فضایی است. به راستی نانوذره های جاسازی شده در بس (9- وینیل کاربازول)، مانند تله کار کرده و حفره ها را به تله می اندازند. این فرآیند، سبب افزایش حفره های درون بس (9- وینیل کاربازول) (بارهای فضایی) می شود. بنابراین جریان اهمی سریع تر به جریان محدودشده با بارهای فضایی تبدیل می شود که این باعث کاهش ولتاژ آستانه ی دیود با نانوذره می شود. بر پایه ی منحنی های روشن تابی الکتریکی بر حسب طول موج های گسیلی، دیده شد که بیشینه ی روشن تابی الکتریکی (حدود 16 درصد)، شار روشن تابی، شدت گسیل روشن تابی و شدت روشن تابی دیودهای با نانوذرهافزایش یافته است. این افزایش، برآمده از توازن تزریق الکترون ها و حفره ها به لایه ی نورافشان است. از آنجا که تحرک حفره ها در مواد آلی بسیار بیش تر از تحرک الکترون هاست، تزریق حفره ها به لایه ی نورافشان، سریع تر است. به تله اندازی حفره ها سبب تزریق آهسته تر آن ها به لایه ی نورافشان می شود. بدین ترتیب تزریق الکترون ها و حفره ها به لایه ی نورافشان متوازن تر می شود.