تهیه و شناسایی نانوکامپوزیت آپاتیت/پلیمر با استفاده از پلیمرهای طبیعی، مصنوعی و ترکیبی از آن ها

به منظور افزایش خواص آنتی باکتریالی، فلز نقره به نانوکامپوزیت های هیدروکسی آپاتیت/پلیمر اضافه شد. تشکیل فاز هیدروکسی آپاتیت در نانوکامپوزیت های سنتزی به وسیله الگوی پراش پرتو ایکس اثبات شد. با استفاده از طیف زیر قرمز برهم کنش های میان گروه های عاملی هیدروکسیلی، آمینی و کربوکسیلی با کلسیم و فسفر موجود در هیدروکسی آپاتیت مورد بررسی قرار گرفت. هیدروکسی آپاتیت بیولوژیکی دارای درصد بلورینگی پایینی است؛ از این رو به دنبال یافتن راهی برای کاهش میزان درصد بلورینگی هیدروکسی آپاتیت بوده ایم. با افزایش تعداد پلیمر ها در هیدروکسی آپاتیت سنتزی توانستیم به درصد بلورینگی پایین که مناسب بافت های استخوانی باشد دست پیدا کنیم. برهم کنش مرزی بین بلور نانو هیدروکسی آپاتیت و شبکه پلیمری مکان ویژه ای را برای هسته زایی و رشد ذرات نانو هیدروکسی آپاتیت بوجود می آورد که مشابه ماتریس برون سلولی بدن است. داده ها نشان می دهد که افزودن پلیمر های پلی اتیلن گلیکول و کیتوسان به ترتیب موجب افزایش و کاهش بلورینگی می شوند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی مورفولوژی خوشه ای را برای نانوکامپوزیت ها نشان داده است.