تولید هماهنگ دوم در برهم کنش های لیزر- پلاسمای گرم و کوانتمی و بررسی اثرات عرضی در خودکانونی شدن پالس اصلی لیزر

اخیراً برهم کنش های جالبی بین پالس لیزر فوق کوتاه قوی و پلاسما هم از لحاظ تحقیقاتی و هم کاربرد آن در انرژی هم جوشی پیشرفته، لیزرهای اشعه ی و شتاب دهنده های الکترونی مشاهده شده است. در این برهم کنش ها، تولید منابع قوی لیزری با شدت های بسیار بالا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پایان نامه، سه برهم کنش مهم در این زمینه مورد بررسی قرار می گیرد. تولید هماهنگ دوّم در برهم کنش پالس لیزر با یک پلاسمای سرد، گرم و هم چنین پلاسمای فرمیونی چگال مطالعه می شود. در پلاسمای فرمیونی چگال، اثر پتانسیل بوهم و فشار کوانتمی در تولید هماهنگ دوّم، بدون در نظر گرفتن اثر ناشی از اسپین الکترون بررسی می شود. در انتها، انتشار غیرخطی پالس های فوق کوتاه قوی را درون پلاسمای کم چگال تحلیل کرده و با توجه به آن و تئوری پارامحوری، خودکانونی شدن پالس لیزر، ناشی از خروج الکترون های پلاسما، که به وسیله ی نیروی پاندرماتیو اینرسی ایجاد می شود، بررسی گردید. هم چنین تغییر پارامتر پهنای پرتو با فاصله ی انتشار محاسبه شده و با در نظر گرفتن نیروی پاندرماتیو اینرسی و خودکانونی شدن پالس لیزری، شدت پالس هماهنگ دوّم افزایش یافته است.