بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر روابط بین فردی و شادکامی در محیط کار، کارکنان شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر روابط بین فردی و شادکامی در محیط کار، کارکنان شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان می باشد. نمونه¬ی آماری شامل 60 کارمند (گروه آزمایشی 30 نفر و گروه گواه 30 نفر) که از میان کلیه کارکنان شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گمارده شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه رفتار مدنی فردی و خرده مقیاس نشاط از پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن بود. طرح پژوهش حاظر، تجربی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا بر روی هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های زندگی) در طی 10 جلسه 5/1 ساعته به صورت یک جلسه در هر هفته به اجرا در آمد و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون اجرا گردید. که نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که آموزش مهارت های زندگی باعث بهبود روابط بین فردی و مولفه های آن و همچنین افزایش شادکامی کارکنان، شده است .