نظر به نقش فوق العاده ی چمن در طراحی و احداث فضای سبز و نیز با توجه به اهمیت بستر کشت از لحاظ تأمین سه عامل تهویه، رطوبت و مواد غذایی استفاده از یک ماده ی آلی مناسب و نیز مجموعه فرایند های متراکم سازی مشتمل بر غلتک زدن امری ضروری به نظر می رسد. لذا در این تحقیق اثر چند بستر کشت شامل خاک برگ، پوسته ی برنج، کود دامی، کمپوست قارچ، مخلوط خاک برگ، پوسته ی برنج و کود دامی (مخلوط 1)، مخلوط خاک برگ، پوسته ی برنج و کمپوست قارچ (مخلوط 2) هر یک به نسبت 1:1:1 و نیز تیمار شاهد (فاقد کود)، همچنین تأثیر چند تیمار فشردگی (غلتک با وزن های 36، 56 و 76 کیلوگرم) بر قابلیت رشد و پاخوری چمن اسپورت در شرایط گرگان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آزمایشی در سال 1387 در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به صورت طرح بلوک های نواری با سه تکرار اجرا گردید. بر طبق نتایج حاصل از این بررسی اثر متقابل تیمار های کودی و فشردگی در اکثر صفات مورد اندازه گیری معنی دار شد. در فصول مختلف سال، تیمار کود دامی بیشترین و تیمار شاهد کمترین میزان نیتروژن را نشان داد. در دو فصل پاییز و تابستان، تیمار های کود دامی و کمپوست قارچ و نیز تیمار های حاوی این دو نوع کود آلی، سبب افزایش فسفر گیاه نسبت به تیمار های پوسته ی برنج، خاک برگ و شاهد شدند. با اندازه گیری میزان پتاسیم گیاه در اواسط هر فصل، تیمار های کود دامی و کمپوست قارچ دارای پتاسیم بیشتری نسبت به تیمار شاهد بودند. در دو فصل پاییز و زمستان، بیشترین میزان ارتفاع در تیمار کود دامی و کمترین میزان در تیمار شاهد مشاهده گردید. در فصل بهار تیمار مخلوط 2، بیشترین و تیمار شاهد، کمترین میزان ارتفاع را نشان دادند. در اندازه گیری ارتفاع در فصل تابستان نیز، تیمار شاهد کمترین میزان ارتفاع را دارا بود در حالی که بیشترین میزان ارتفاع در تیمار کمپوست قارچ مشاهده شد. تیمار های مخلوط 2 و کود دامی بیشترین درصد وزن خشک ریشه را دارا بودند. کمترین میزان وزن خشک ریشه نیز مربوط به تیمار کمپوست قارچ بود. در فصول مختلف سال، بهترین کیفیت رنگ و بیشترین تراکم و سرعت پوشش مربوط به تیمار کود دامی و کمترین میزان صفات مذکور مربوط به تیمار های شاهد وخاک برگ بود. نتایج حاصل از اندازه گیری هر یک از فاکتور های مذکور، در اکثر تیمار های فشردگی مشاهده گردید. در مورد میزان کلروفیل برگ نیز، در فصل پاییز بیشترین میزان کلروفیل در فشردگی های اول، دوم و سوم به ترتیب در تیمار های کمپوست قارچ، مخلوط ? و کود دامی مشاهده شد. در فصل زمستان تیمار های پوسته ی برنج و کود دامی در دو فشردگی اول و دوم و تیمار کود دامی در فشردگی سوم بیشترین میزان کلروفیل را نشان دادند. در فصل بهار نیز بیشترین میزان کلروفیل، در هر سه فشردگی، مربوط به تیمار مخلوط ? بود. در هر سه فصل، تیمار های شاهد و خاک برگ کمترین میزان کلروفیل را در تمام فشردگی ها به خود اختصاص دادند. بر طبق نتایج حاصل از بررسی الگوی آزاد سازی عناصر غذایی در فصول مختلف سال، مشخص گردید که کاربرد میزان مناسبی از دو کود آلی کمپوست قارچ و کود دامی می تواند سبب افزایش قابلیت رشد و پاخوری چمن و نیز بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک گردد.

چکیده امروزه با ماشینی شدن زندگی، اهمیت فضای سبز و در کنار آن، چمن ها، بیشتر احساس می شود. چمن ها در کنترل فرسایش بادی و آبی خاک موثرند و باعث جذب گرد و غبار و افزایش اکسیژن هوا می گردند. مهم ترین نقش چمن، در طراحی و احداث فضای سبز است که به عنوان اصلی ترین گیاه پوششی کاربرد دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی شرایط بهینه تولید چمن قطعه ای از نقطه نظر علمی و اقتصادی و انتخاب بهترین بستر کاشت در منطقه گرگان می باشد. برای اجرای این تحقیق از طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی استفاده شد. این پژوهش در هشت تیمار با چهار تکرار انجام گرفت. در پژوهش حاضر، اثر چهار نوع ترکیب بسترساز ماسه، خاک، پوسته ی برنج و کمپوست قارچ (smc) با نسبت های مختلف بر برخی صفات کیفی و کمی چمن قطعه ای مانند درصد ماده خشک، کیفیت ظاهری، قابلیت رول شوندگی، سرعت رشد و مقدار کلروفیل در سالهای 1387و 1388 در شرایط گرگان بررسی شد. بستر های کاشت شامل مخلوط خاک + ماسه + کمپوست قارچ و مخلوط خاک + پوسته ی برنج + ماسه با نسبت های مختلف و شبکه کاشت شامل یک نوع شبکه (توری پلاستیکی) بود. چمن مورد استفاده از نوع چمن های ترکیبی بود. در میان نسبت های انتخاب شده، بستر(a1) با ترکیب ماسه، کمپوست قارچ و خاک (1:2:1)، از لحاظ سرعت رشد، کیفیت ظاهری و قابلیت رول شوندگی بر سایر تیمارها برتری داشت و به عنوان مناسب ترین بستر شناخته شده بود. در میان بسترهای حاوی پوسته ی برنج بستر (b3) با ترکیب ماسه، پوسته ی برنج و خاک (1:1:2) بعد از بسترهای حاوی کمپوست قارچ در سطح خوبی قرار داشت. نتایج کلی نشان داد که کیفیت ظاهری، سرعت رشد، قابلیت رول شوندگی و مقدار کلروفیل در بسترهای حاوی کمپوست قارچ (smc)، بطور معنی داری بیشتر از بسترهای حاوی پوسته ی برنج بود.

گیاهان از عناصر اصلی بوجود آورنده فضای سبز می باشند و استفاده مطلوب از آن ها در قالب طرح های سبز مفهومی بسیار گسترده داشته است و نیاز به رعایت اصول و قواعد ویژه ای دارد. آگاهی از این قواعد و رعایت آن ها، علم طراحی کاشت گیاهان را در بر می گیرد. طراحی کاشت و چیدمان گیاهی مکمل سطوح سخت در معماری منظر می باشد. پژوهش حاضر بر اساس بررسی و ارزیابی توصیفی و مصاحبه با متخصصان و صاحب نظران ایران در ارتباط با عوامل تاثیرگذار بر چیدمان گیاهی پارک ها و باغ های مهم شهرهای تهران و اصفهان شکل گرفته است. علت عمده در انتخاب کلان شهرهای مذکور سطح توسعه یافتگی فضاهای باز و سبز و پارک ها در این شهرها بوده است. اطلاعات به دست آمده از مصاحبه با صاحب نظران و کارشناسان در شش زمینه اصلی شامل: علمی، زیبایی، فرهنگی، اجتماعی، اقلیمی و اقتصادی طبقه بندی شده که هریک از این زمینه ها نیز به زیر زمینه های دیگر تقسیم بندی گردیده اند. طبق پژوهش های انجام شده در این تحقیق مشخص شد که علی رغم اهمیت و رشد سریع تخصص معماری منظر در جهان، توجه به این تخصص در شهرهای مورد مطالعه بیشتر در سطح محافل علمی و دانشگاهی است. متاسفانه افراد غیر متخصص به جای کارشناسان مجاز طراحی کاشت در این حرفه فعالیت دارند. از این رو به دلیل عدم توجه به اصول و تکنیک های اساسی این تخصص در اکثر پارک های مورد مطالعه، تکرار و تشابه عناصر وجود دارد. این پارک ها اشکالاتی در زمینه معماری، منظرسازی و کاشت گیاه داشته و نیازمند به بازآرایی و باز پیرایی می باشند . ماهیت طراحی فضاهای سبز در دوره معاصر، کمابیش همانند ماهیت طراحی بسیاری از فضاهای معماری در تداوم طراحی باغ-های ایرانی نبوده و فاقد هویت و خصوصیات بومی است. هم چنین مسائل اقتصادی بیشتر از مسائل فرهنگی و اجتماعی بر وضعیت چیدمان گیاهی فضای سبز شهرهای مورد مطالعه تأثیرگذار است. با اشراف داشتن به ویژگی های گیاهی و نیازهای آن ها می توان در چیدمان صحیح گیاهان هزینه های نگهداری را کاهش داد. نتیجه دیگر این که استفاده مناسب از گونه های غیربومی همراه با گونه های بومی در فضای سبز شهری باعث افزایش تنوع در رنگ گل ها، فصل گل دهی و تنوع بصری می شود.

جهت بررسی عمر انباری برگ های بریده شده گیاه سیکاس و پرنده بهشتی، تحقیق حاضر با اعمال تیمارهای مختلف مواد نگهدارنده شیمیایی و طبیعی انجام شد. مواد نگهدارنده شیمیایی شامل هورمون جیبرلین و تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین (در چهار سطح 0 و 50 و 100 و150 پی پی ام)، نیترات نقره (با سطح ثابت 40 پی پی ام) و ساکارز با غلظت ثابت 3درصد، و مواد نگهدارنده طبیعی شامل شیره نارگیل (سطح 50 درصد و 100درصد ) و عصاره لیمو (در سطوح 0، 100، 250 و 400 پی پی ام) بوده است. در تمام تیمارها به غیر از تیمار شاهد آب مقطر، از نیترات نقره و ساکارز استفاده شد. ترکیب دوگانه جیبرلین و بنزیل آدنین، 16 تیمار و ترکیب دوگانه شیره نارگیل و عصاره لیمو 4 تیمار را تشکیل داد. آزمایش در 3 تکرار انجام شد. هدف آزمایش افزایش طول عمر برگ بود که در این آزمایش به عنوان مهمترین پارامتر در نظر گرفته شد. روند تغییرات انجام شده در طی مدت زمان نگهداری برگ در تعدادی از فاکتورهای عمده شامل کلروفیل، کاروتنویید، مواد جامد محلول (tss) ، کاهش حجم محلول نگهدارنده، تغییرات آوندی و بافت داخلی برگ در طی نگهداری، تغییرات مشخصات ظاهری، تغییر تراکم باکتری های موجود در محلول نگهدارنده، وزن تر و وزن خشک برگ ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده برگ سیکاس نشان داد که هورمون جیبرلین در افزایش عمر برگ سیکاس بسیار موثر بوده است. اما بر خلاف انتظار، تنظیم کننده رشدبنزیل آدنین اثر متفاوتی داشته است و تنها استفاده از سطوح پایین آن، سبب افزایش عمر برگ سیکاس شد. بهترین سطح جیبرلین، سطح 50 و سپس 100 پی پی ام آن بود که سبب حفظ و ماندگاری برگ بریده به ترتیب تا 101 و 90 روز (در مقابل 57 روز در تیمار شاهد) شد. از بین تیمارهای طبیعی به کار برده شده، بهترین تیمار برای برگ های سیکاس، تیمار 100 پی پی ام عصاره لیمو به همراه 50 درصد شیره نارگیل بوده است که سبب حفظ برگ های بریده سیکاس تا 89 روز (در مقابل 57 روز در تیمار شاهد) شد. نتایج به دست آمده در مورد برگهای بریده پرنده بهشتی نشان داد که ترکیب جیبرلین و بنزیل آدنین ، در حفظ و افزایش عمر انباری برگ پرنده بهشتی مناسب بودند.بهترین تیمار شیمیایی برای نگهداری برگ های گیاه پرنده بهشتی مربوط به تیمار 150 پی پی ام جیبرلین به همراه 100 پی پی ام بنزیل آدنین و پس از آن با اندکی تفاوت، تیمار 100 پی پی ام جیبرلین به همراه 50 پی پی ام بنزیل آدنین بوده است که سبب افزایش عمر برگ های بریده به 112 و 110 روز (در مقابل 59 روز در تیمار شاهد) رسید. بهترین تیمار طبیعی به کار برده شده در این گیاه مربوط به تیمار 50 درصد شیره نارگیل و 400 پی پی ام عصاره لیمو بوده است که سبب افزایش عمر انباری برگ های پرنده بهشتی به 72 روز (در مقابل 59 روز در تیمار شاهد) شده است. واژه های کلیدی: سیکاس، پرنده بهشتی،تیمار، سطح، عمر برگ

به منظور بررسی تأثیر بستر کشت گلدانی بر شاخص های رشدی گیاهان زینتی، دو گیاه فیکوس بنجامین ابلق و پتوس به عنوان مدل انتخاب گردید. تحقیق جاری با کاربرد 21 ترکیب گلدانی از 8 بستر کشت اولیه شامل ماسه، پرلیت، کوکوپیت، خاکبرگ، پوشال برنج، کمپوست قارچ، کمپوست تنه درختان جنگلی و کود دامی پوسیده انجام و نتایج با تیمار شاهد منطقه مقایسه گردید. نتایج آزمایش بعد از یک دوره 8 ماهه بر روی گیاه فیکوس بنجامین ابلق نشان داد تأثیر بستر بر تمام شاخص های اندازه گیری شده شامل تعداد برگ جدید در هر مرحله، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، طول و عرض کل برگ های جدید، سطح کل برگ های جدید، کلروفیل برگ و ارزیابی ظاهری گیاهان در پایان اندازه گیری معنی دار بوده است، تأثیر زمان نیز بر تمام فاکتورها و اثر متقابل بستر و زمان نیز به غیر از قطر ساقه بر بقیه شاخص های اندازه گیری شده معنی دار بود. از بین بسترهای استفاده شده بستر حاوی 50% پرلیت+ 50% خاکبرگ با توجه به تعداد شاخه و تعداد برگ بیشتر، هم چنین رشد ارتفاعی مناسب نسبت به بقیه تیمارها حتی شاهد منطقه برتری داشته است. البته بسترهای زیادی نسبت به شاهد صفات رشدی بهتری را نشان دادند، که می توان به بستر حاوی 50% کوکوپیت + 50% خاکبرگ و هم چنین بستر حاوی 3/1 (1ماسه:3پرلیت) + 3/1 (1کوکوپیت: 1پوسته برنج: 2خاکبرگ) + 3/1 (1کود دامی پوسیده: 1کمپوست تنه درختان جنگلی: 2کمپوست قارچ) اشاره کرد. از سوی دیگر نتایج این بررسی بر روی گیاه پتوس نیز نشان داد تأثیر بستر، زمان و اثر متقابل بستر و زمان بر تمام فاکتورهای اندازه گیری شده به غیر از قطر ساقه معنی دار بود. از بین بسترهای مورد آزمون بستر حاوی 50% پرلیت+50% خاکبرگ قابل توصیه است. هم چنین بسترهای حاوی 50% کوکوپیت+50% خاکبرگ و 4/1 (1پرلیت:3ماسه)+ 4/2 (2کوکوپیت:1پوشال برنج:2خاکبرگ) +4/1 (2کود دامی پوسیده: 1 خاکه تنه درختان جنگلی:2کمپوست قارچ) نیز رشد بسیار مناسبی داشتند که با توجه به تعداد برگ و رشد ارتفاعی مناسب این بسترها می توانند به جای تیمار شاهد به تولیدکنندگان معرفی شوند.

شکی نیست که کسب توانایی خواندن متنهای انگلیسی یکی از مهمترین فعالیتها در تدریس زبان می باشد خواندن متن برای درک آن نه تنها نیاز به سطح خاصی از دانش زبان شناسی دارد بلکه اگاهی دانش اموزان دا از مهمترین ایده متن افزایش می دهد. دو گروه سی نفری از میان نود نفر در موسسه زبان حکمت آمل توسط آزمون نلسون انتخاب شدند و در دو گروه control و experimental قرار گرفتند.در پایان ترم که برای گروه control یک ماه و نیم و برای گروه exprimental یک ماه طول کشید آزمون دیگری از کتاب reading skillfully به عمل آمد که نتایج آن با t test مقایسه و تفاوت معنا داری در نتیجه حاصل شد.

هدف از پژوهش حاضر، رابطه بین ابعاد توانمند سازی با خود کارآمدی و رضایت شغلی دبیران متوسطه شهر مرودشت بوده است.جامعه آماری این پژوهش،شامل کلیه دبیران(157نفر) دوره متوسطه شهر مرودشت بوده، لذا از روش نمونه گیری استفاده نشده است،زیرا که جامعه برابر با نمونه است. برای گردآوری اطلاعات از سه مقیاس توانمندسازی( ایران نژاد پاریزی ،1386) خودکارآمدی(شرر، 1982) و رضایت شغلی ویسوکی و کرومjdi) )استفاده شده است.ضریب پایایی با آلفای کرونباخ ،مقیاس توانمند سازی95/0 ، مقیاس خود کارآمدی95/0 و مقیاس رضایت شغلی86/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که بین توانمندسازی و خودکارآمدی رابطه معنادار در سطح 05/0 و همچنین میان توانمندسازی و رضایت شغلی ارتباط معنادار در سطح 01/0 p<وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون ابعاد توانمندسازی برعامل رضایت شغلی نشان داد که روشنی هدف، روحیه، رفتار عادلانه، شناخت و قدردانی، کار تیمی، مشارکت و دارا بودن محیط سالم به طور معنادار پیش بینی کننده قوی در سطح 01/0 p< برای ایجاد رضایت شغلی معلمان است اما ارتباطات پیش بینی کننده معناداری برای عامل رضایت شغلی نیست.همچنین روشنی هدف، روحیه، رفتار عادلانه، شناخت و قدردانی، کار تیمی، مشارکت و دارا بودن محیط سالم به طور معنادار پیش بینی کننده عامل نگهدارنده شغلی است، اما ارتباطات پیش بینی کننده معناداری برای عامل نگهدارنده شغلی نیست. نتایج حاصل از بررسی رابطه ابعاد توانمندسازی بر خودکارآمدی نشان داد که، شناخت و قدردانی از معلمان قوی ترین پیش بینی کننده برای خودکارآمدی معلمان می با شد به طوری که شناخت و قدردانی در سطح 03/0 p<معنادار بوده است، همچنین ارتباطات در محیط آموزشی پیش بینی کننده معنادار در سطح 06/0 p<بوده و همچنین رفتار عادلانه، مشارکت و دارا بودن محیط سالم پیش بینی کننده ایجاد خودکارآمدی در معلمان بوده است.

عناصر سنگین موجود در هوا و خاک مناطق شهری با اثرات بسیار سمی خود تاثیرات مستقیمی بر سلامت انسان از طریق آلودگی هوا و آب های زیر زمینی دارند. انتخاب گونه های درختی و درختچه ای مناسب با قابلیت پالایش بالای عناصر سنگین در سطح شهرها می تواند تا حد زیادی از اثرات سمی این عناصر بکاهد. در تحقیق حاضر با هدف شناسایی مناسب ترین گونه های درختی و درختچه ای پهن برگ همیشه سبز، خزان کننده و سوزنی برگان در پالایش عناصر سنگین سرب، مس، روی و کادمیوم موجود در هوا و خاک در سطح پارک شهر گرگان در دو فصل تابستان و زمستان از برگ و خاک زیر تاج 12 گونه نمونه برداری شد و توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری گردید. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که عملکرد درختان نسبت به درختچه ها در پالایش عناصر سنگین سرب، مس و روی بهتر بودند و در پالایش این عناصر برای درختان پهن برگ همیشه سبز گونه ماگنولیا، پهن برگان خزان کننده گونه پالونیا و سوزنی برگان گونه های کاج تهران و سرو شیراز بهترین عملکرد را داشتند و بطور کلی جهت پالایش عناصر سنگین هوا در مکان های بسیار آلوده شهر ترکیبی از گونه های کاج تهران، سرو شیراز، ماگنولیا، پالونیا، افرا زینتی و خرزهره دارای اولویت بیشتری می باشند.همچنین نتایج مقایسات خاک زیر تاج 6 گونه پهن برگ و سوزنی برگ نشان داد بیشترین مقدار عنصر کادمیوم در خاک پهن برگان همیشه سبز و گونه نارنج بوده است که نشان دهنده قدرت کم پالایش این عنصر در پهن برگان همیشه سبز نسبت به سوزنی برگان می باشد.

به منظور بررسی تکثیر قلمه ای درختچه ی زینتی شیشه شور، اثرات زمان گرفتن قلمه، بسترهای ریشه زایی و غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. همچنین محیط های مختلف ریشه زایی مستقیم و ریزازدیادی ریزقلمه ها به همراه چند روش مختلف ضدعفونی ریزقلمه ها در شرایط درون شیشه ای در سال 1389-1390 در پردیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بررسی شد. طرح آماری استفاده شده در بخش گلخانه ای بصورت طرح اسپلیت پلات بر پایه فاکتوریل و در بخش درون شیشه ای بصورت طرح کاملاً تصادفی بود. در بخش گلخانه ای، قلمه های نیمه خشبی از مجمتع شهیدخدایاری در شهرستان ساری و در بخش درون شیشه ای نیز ریزقلمه ها از درختچه های حاصله از قلمه های ریشه دار شده در مرحله ی گلخانه ای تهیه شدند. برای تیمار قلمه ها محدوده ی غلظتهای صفر، 2000، 4000 و 6000 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و بسترهای ریشه زایی ماسه+پرلایت، ماسه+پرلایت+کوکوپیت، ماسه، ماسه+کوکوپیت و کوکوپیت+پرلایت استفاده شد. قلمه گیری در دو زمان (اواخر مرداد و اوایل مهر) صورت گرفت. در این آزمایش صفات درصد ریشه زایی، درصد قلمه های کالوس داده، میانگین طول ریشه، تعداد ریشه در هر قلمه، تعداد شاخه های حاصله، وزن خشک ریشه و درصد زنده مانی قلمه های ریشه دار شده پس از انتقال به گلدان اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها اثر معنیدار بسترهای ریشه زایی بر درصد ریشه زایی، طول ریشه و وزن خشک ریشه و همچنین اثر مثبت استفاده از تیمارهای اکسینی نسبت به عدم استفاده از آن را برای بسیاری از پارامترهای مثبت نشان داد. بسترهای ماسه+کوکوپیت و ماسه در بسیاری از پارامترها جزء بسترهای مناسب بوده است. زمان قلمه گیری نیز بر تمام پارامترها اثر معنیدار داشته و بیشترین میانگین-ها مربوط به تابستان بود. در خصوص درصد زنده مانی قلمه های ریشه دار شده پس از انتقال به گلدان نیز اثر تیمارهای هورمونی معنیدار بوده و بیشترین درصد مربوط به غلظت 4000 میلیگرم در لیتر بوده است. در بخش درون شیشه ای در بین تیمارهای ضدعفونی، استفاده از hgcl2 به عنوان ماده ضدعفونی کننده (1/0 درصد به مدت 8 دقیقه) کمترین آلودگی را بدنبال داشت. بیشترین درصد ریشه زایی مستقیم ریزقلمه ها در محیط ms مایع غنی شده با ایندول بوتیریک اسید در غلظت 4 میلی گرم در لیتر و یا محیط نصف غلظت ms مایع همراه با ایندول بوتیریک اسید در غلظت 2 میلی گرم در لیتر حاصل شد. امکان ریزازدیادی شیشه شور با ریزقلمه ساقه نیز بررسی شد. محیط arm حاوی 2 میلیگرم بر لیتر بنزیل آدنین و 2/0 میلی گرم در لیتر naa و یا iba منجر به تولید بیشترین تولید شاخه های درون شیشه ای شد. شاخه های حاصله با هدف تولید گیاه کامل روی محیط ریشه زایی زیرکشت شدند. بیشترین درصد ریشه زایی در محیط ½ms حاوی 5/1 میلی گرم در لیتر iba حاصل شد.

فضاهای سبز به عنوان یکی از اجزای مهم شهرها، اثرات قابل توجهی در کنترل و بهبود اقلیم آنها دارا هستند و به دلیل امکان ارائه کارکردهای متنوع، می توانند نقش برجسته ای در ارتقا کیفیت زندگی شهروندان ایفا کنند. بررسی میزان تاثیر فضای سبز بر دما و رطوبت نسبی می تواند اولین گام در جهت بهبود استفاده از این فضاها در برنامه ریزی و توسعه ی شهری باشد. هدف از این مطالعه نیز بررسی میزان اثر کاهش دما و افزایش رطوبت نسبی به عنوان دو کارکرد مهم اکولوژیکی فضای سبز است که امروزه به دلیل تغییر اقلیم و گرمایش جهانی و همچنین مزیت اقتصادی نشات گرفته از این دو، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این پژوهش، پس از تعیین 15 محدوده فضای سبز در سطح شهر گرگان، تفاوت های دمایی و رطوبت نسبی در فواصل و جهات متفاوت از آنها، در مرداد ماه سال 1390 اندازه گیری شد. علاوه بر این، تکنیک هایی از سنجش از دور جهت مقایسه بین تفاوت های دما با ویژگی های محدوده فضاهای سبز از جمله تراکم (ndvi)، ارتفاع از سطح دریا، شکل و مساحت استفاده گردید. در نهایت با استفاده از ویژگی های تعریف شده، محدوده های فضای سبز مورد مطالعه گروهبندی شدند. با توجه به داده های بدست آمده، میزان اختلاف کاهش دما و افزایش رطوبت نسبی بین فواصل 60 تا 90 متر از محدوده فضای سبز معنی دار نبود (05p? ) و به عبارتی میزان تاثیرات آنها تا فاصله 60 متر معنی دار بدست آمد (05p?). همچنین، جهت جغرافیایی شمالی دارای کمترین میزان دما و بیشترین رطوبت نسبی و جهت جغرافیایی جنوبی دارای بیشترین میزان دما و کمترین رطوبت نسبی بود. علاوه بر این، با افزایش 1 هکتار بر مساحت فضاهای سبز، دما تا 82/0 سانتی گراد کاهش و رطوبت نسبی تا 6/2 درصد افزایش می یابد. همچنین، ثابت گردید که تغییرات دمایی به عنوان تابعی از تغییرات ویژگی های فیزیکی و بیوفیزیکی فضاهای سبز است و برقراری همبستگی بین دما با این ویژگی ها، نقش غالب ویژگی های بیوفیزیکی بر دما و رطوبت نسبی محیط اطراف آنها را نشان می دهد. بنابراین، نتایج بدست آمده نشان می دهند که فضاهای سبز می توانند اثر قابل توجهی بر دما و رطوت نسبی محیط پیرامونی و همچنین اقلیم شهری داشته باشند.

چکیده پس از استقرار سلسله‏ی قاجار و با آغاز سلطنت فتحعلی‏شاه و ولایت‏عهدی عبّاس‏میرزا، رقابت‏های بین‏المللی و دخالت مستقیم قدرت‏های بزرگ وقت در ایران شدّت گرفت، و این به منزله‏ی آغاز روابط جدید ایران و کشورهای جهان بود. یکی از تبعات این روابط، دو دوره جنگ میان ایران و روس و شکست ایران بود. در واکنش به این شکست‏ها و از دست رفتن بخش‏هایی از سرزمین ایران، فرآیند مدرن‏سازی با عبّاس‏میرزا نایب‏السلطنه، آغاز شد. اقدام وی حاصل شرایط تاریخی بود که در آن نظام‏های سیاسی‏ـ‏‏اجتماعی برآمده از نوآوری‏ها، رویاروی نظام سنتّی قرار گرفتند و چالش عمیقی را پدید آوردند. مضمون این چالش پی‏بردن به«رمز توانایی اروپا» و دست یافتن به«پیشرفتی» مشابه اروپا بود. محمدشاه که در پی مرگ عباس میرزا جانشین فتحعلی شاه شد نیز روند مدرن‏سازی را ادامه داد. مدرن‏سازی دوره‏ی محمّدشاه ادامه مدرن‏سازی عصر عبّاس‏میرزا و کانون اصلی آن ایجاد«نظام جدید» یا«مدرنیزاسیون» سپاه و اسلحه بود. وی به‏منظور افزایش توان ارتش، سیاست جذب مربیان نظامی، و صنعت‏گران اروپایی را دنبال کرد. در این شرایط محمّدشاه و صدراعظم‏های او(میرزاابوالقاسم قائم‏مقام فراهانی و حاجی میرزا آقاسی)، با اعزام محصّل، مأموران و سفیران و برخی شاه‏زادگان به اروپا، امکان مشاهده‏ی مستقیم ایرانیان از وجوه تمدن اروپایی را فراهم ساختند. از این پس، اطّلاعاتی که توسط مأموران اعزامی به اروپا به ایران منتقل شد، علاوه بر حوزه‏ی نظامی، به حوزه‏ی اجتماعی و مدنی نیز توسعه پیدا کرد. آن‏چه در این دوره انجام شد چیزی جز تمهید مقّدمات اصول و لوازم مدرن‏سازی نبود. کوتاهی عمر دولت محمّدشاه(14سال)ـ‏درمقایسه با دوران قبل و بعدـ، به‏همراه مسایل و مشکلات سیاسی و اجتماعی روند تحقّق مدرن‏سازی را کند کرد. امّادر عهد جانشین وی، فرصتی استثنایی برای میرزاتقی‏خان فراهانی فراهم کرد تا با تکیه بر مقام صدارت به مدرن‏سازی همّت گمارد. هدف نوشتار حاضر بررسی روند اصلاحات در دوره محمّدشاه قاجار و شرایط و پی آمدهای آن است. واژگان کلیدی: مدرن‏سازی، محمّدشاه قاجار، میرزاابوالقاسم قائم‏مقام فراهانی حاجی‏میرزاآقاسی.

چکیده به منظور بررسی اثر روش انجام پیوند، زمان انجام پیوند رومیزی و ارقام مختلف پایه و پیوندک در موفقیت تکثیر رز به روش پیوند رومیزی، پژوهشی در سال 1390-1389 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان صورت گرفت. از قلمه های نیمه خشبی دو گونه نسترن وحشی و مانتی بعنوان گیاه پایه در این پژوهش استفاده گردید. ارقام آوالانچ، پیچ آوالانچ و دولسویتا که از انواع رزهای گل دهنده گلخانه ای بودند، بعنوان پیوندک مورد استفاده قرار گرفت. پیوندک ها با یک گره و یک برگ (حداکثر دو برگچه) با دو روش امگا و نیمانیم بر روی پایه ها پیوند زده شدند. قسمت انتهایی پایه با هورمون ایندول بوتیریک اسید با غلظت 5000 میلی گرم در لیتر تیمار شده و سپس در بستر کوکوپیت- پرلیت (2:1) در قالب طرح کاملاً تصادفی نامتعادل کشت شدند. تیمارهای مورد بررسی شامل تیمار زمان، روش پیوند و ارقام پایه و پیوندک بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیکی شامل درصد ریشه زایی، درصد جوش خوردن محل پیوند، تعداد ریشه، طول بلندترین ریشه، تعداد شاخه ها و تعداد برگ های حاصله مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها حاکی از معنی دار بودن اثر تیمارها بر پارامتر های مورد اندازه گیری بود. بیشترین میانگین درصد ریشه زایی، گیرایی پیوند، تعداد ریشه های حاصله، تعداد شاخه و برگ های حاصله مربوط به انجام پیوند در شهریورماه و استفاده از روش امگا بود. در حالیکه بلندترین طول ریشه مربوط به انجام پیوند در تیر ماه و با استفاده از روش نیمانیم بود. در خصوص انتخاب مناسب ترین پایه برای ارقام پیوندک، بجز رقم آوالانچ که بر روی پایه نسترن وحشی بهترین عملکرد را داشت سایر ارقام پیوندک نتایج پراکنده ای را نشان دادند.

چکیده آنتوریوم (anthurium andreanum) گیاهی بسیار زیبا بومی منطقه مرکزی و جنوبی آمریکا می-باشد. اهمیت و جایگاه این گل در میان گیاهان زینتی ناشی از دمگل بسیار بلند و طول عمر زیاد گل بریده و قیمت بالای آن (ارزش چهل شاخه گل آن برابر یک بشکه نفت است) می باشد. یکی از واریته های مشهور این گونه، واریته سانگلو(sunglow) است، که دارای اسپاتی به رنگ صورتی تیره اسپادیکسی به رنگ کرم که نوک آن زرد است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر غلظت های مختلف اسیدسالیسیلیک (0، 00001/0، 0001/0، 001/0، 01/0 مولار) و عصاره رزماری (0، 5، 10، 20، 40درصد) در ترکیب با ساکارز4 درصد به همراه تیمار شاهد ( آب مقطر به همراه ساکارز 4-درصد ) جهت حفظ خصوصیات کیفی و طول عمر گل شاخه بریده آنتوریوم رقم سانگلو بود. در مهرماه سال 1390، گل های شاخه بریده بلافاصله پس از برداشت به ظروف پلاستیکی حاوی محلول نگهدارنده موجود در گلخانه باغبانی دانشگاه کشاورزی گرگان منتقل شدند. دما و نور و رطوبت انبار نگهداری به طور روزانه اندازه گیری شد. شرایط انباری شامل: دمای حداقل 7/11 و دمای حداکثر 6/ 17 درجه سانتی گراد، متوسط نور 967 لوکس به مدت 10ساعت روشنایی و 14 ساعت تاریکی و رطوبت نسبی 65 درصد بود. این آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات در زمان بر پایه کاملا تصادفی در 2 تیمار و 3 تکرار انجام و در هر تکرار 6 گل قرار داده شد. فاکتورهای موردبررسی شامل: مواد جامد محلول، آنتوسیانین، غلظت باکتری های درون محلول، وزن تر، حجم محلول گلجای مصرف شده و کیفیت ظاهری گل (کیفیت اسپات و اسپادیکس) بود. نتایج نشان داد که غلظت های پایین اسیدسالیسیلیک و غلظت های بالای عصاره رزماری باعث حفظ خصوصیات کیفی و عمر پس از برداشت گل های شاخه بریده آنتوریوم رقم سانگلو شد، به طوری که بیشترین طول عمر ( روز ) مربوط به غلظت 0001/0 مولار اسیدسالیسیلیک (1/32 روز) و غلظت 20 درصد عصاره رزماری (3/36 روز) نسبت به تیمار شاهد (23روز) بوده است. در نتیجه مشخص گردید عصاره گیاه رزماری نسبت به اسیدسالیسیلیک با افزایش طراوت و شادابی گل ها، تاثیر بهتر و بیشتری در روند افزایش طول عمر گل شاخه بریده آنتوریوم رقم سانگلو داشته است. کلمات کلیدی: آنتوریوم، رزماری، آنتوسیانین

چکیده در این پژوهش، ضمن تهیه پودر هیدروکسید نیکل با اندازه ذرات نانومتری از طریق روش رسوب شیمیایی به ویژه روش کمپلکس - ترسیب ، عواملی مانند: اثر استفاده از کمپلکس ساز، نوع تجزیه کمپلکس ( بوسیله محلول قلیایی، رقیق سازی، حرارت)، غلظت رسوب دهنده، نوع هم زدن ( هم زن مغناطیسی و یا استفاده از امواج فوق صوت)، روش اضافه نمودن محلول ها ( قطره ای و یا یکباره )، اثر پیرسازی و اثر استفاده از ماده فعال در سطح به عنوان شابلون و بازدارنده آگلومره شدن ذرات، بررسی گردیده اند. سپس پودر حاصل توسط آنالیز های xrd، sem، icp، ftir و tg-dta بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که روش کمپلکس - ترسیب روشی آسان برای تولید پودر هیدروکسید نیکل در ابعاد نانومتری با توزیع اندازه و مورفولوژی یکنواخت می باشد. به علاوه، با تغییر پارامتر روش تجزیه کمپلکس، ضمن حفظ یکنواختی می توان ذرات با اشکالی مانند کروی، پولکی و ورقه ای به دست آورد. بررسی اثر نوع اضافه نمودن محلول نشان داده است که اضافه نمودن یکباره محلول سود در روش کمپلکس – محلول سود و آب مقطر در روش رقیق سازی ، ضمن حفظ یکنواختی شکل و اندازه، اندازه کریستالیت ها و همچنین اندازه ذرات را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. امواج فوق صوت نیز به دلیل شکستن جوانه رسوبات و جلوگیری از رشد آن ها، اندازه کریستالیت ها را کاهش داده است. بررسی ها نشان داده است که در صورت اضافه نمودن مستقیم با غلظت یک مولار و کمتر به محلول نیترات نیکل، هیدروکسید نیکل نوع ? ، بر خلاف نمونه های دیگر، حاصل می شود. درنتیجه حضور مرحله میانی کمپلکس سازی بر نوع هیدروکسید نیکل به دست آمده نیز اثر می گزارد . در هر دو روش رسوب مستقیم و روش chp، افزایش غلظت سود باعث افزایش بلورینگی، نظم ساختاری ، افزایش اندازه کریستالیت ها و نیز اندازه ذرات گردیده است. همچنین، در صد وزنی نیکل در نمونه های حاصل از روش کمپلکس-ترسیب نسبت به نمونه های حاصل از روش رسوب مستقیم، به میزان قابل توجه بیشتر می باشد . نتایج آنالیز ftir و همچنین آنالیز xrd و icp نشان می دهد دو روش رسوب مستقیم و روش رقیق سازی قطره ای به ترتیب بیشترین و نمونه روش کمپلکس – حرارت کمترین میزان آب و آنیون co32-را جذب می نمایند. به علاوه بررسی های tg-dta نشان داده است که دمای شروع واکنش هیدروکسیل زدایی در نمونه های رسوب مستقیم و کمپلکس- محلول سود، با اختلاف کم از یکدیگر، در حدود 200 درجه سانتیگراد و در دو نمونه کمپلکس-حرارت و کمپلکس – رقیق سازی در دمای 260 درجه سانتیگراد می باشد.

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف اکسین، زمان قلمه گیری و نوع پایه در تکثیر فیکوس بنجامین ابلق به روش پیوند رومیزی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار در سه تکرار اجرا شد که در هر تکرار از 10 نمونه قلمه پیوندی استفاده گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل غلظت اکسین در چهار سطح صفر (شاهد)، 2000، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر، نوع پایه (فیکوس بنجامین سبز و فیکوس آمستل) و زمان قلمه گیری (اوایل تیر و اواسط شهریور) بوده است. در این طرح از فیکوس بنجامین ابلق بعنوان پیوندک استفاده شد. عملیات پیوند زنی نیز با قیچی پیوندزن امگا صورت گرفت. قسمت تحتانی پایه با هورمون ایندول بوتیریک اسید و در غلظت های مختلف تیمار شده و سپس در بستر کوکوپیت و پرلیت (1:1) کشت شدند. بعد از 50 روز نمونه ها از بستر خارج و فاکتورهای مورد نظر اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها حاکی از معنی دار بودن اثر تیمارها بر فاکتورهای مورد اندازه گیری بود. بالاترین میزان درصد ریشه زایی و تعداد ریشه در غلظت های هورمونی 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر بدست آمد. بیشترین میزان میانگین طول ریشه، بلندترین طول ریشه، بیشترین وزن تر و خشک ریشه در غلظت هورمونی 4000 میلی گرم در لیتر بوده است. بلندترین طول شاخه نیز در تیمار شاهد حاصل شد. در حالیکه بیشترین درصد گیرایی پیوند و درصد زنده مانی در تمامی تیمارهایی که در آن هورمون به کار برده شد بدست آمد و با تیمار شاهد اختلاف معنی دار داشت. در تیمار زمان قلمه گیری، بیشترین درصد ریشه زایی و درصد زنده مانی، بیشترین میانگین طول ریشه، بلندترین طول ریشه و بیشترین وزن تر و خشک ریشه در زمان شهریور بدست آمد. در مقابل بالاترین درصد گیرایی پیوند و بیشترین طول شاخه و تعداد برگ در نمونه های تیر ماه مشاهده شد. همچنین مقایسه میانگین داده-های مربوط به اثر پایه نشان داد که بیشترین تعداد ریشه در پایه فیکوس آمستل حاصل شد ولی در سایر فاکتورها فیکوس بنجامین سبز بهتر از فیکوس آمستل بوده است به طوریکه اختلاف آنها معنی-دار گردیده است.

چکیده به منظور بررسی تکثیر قلمه ای درختچه زینتی گل محمدی در شرایط گلخانه ای، اثرات زمان گرفتن قلمه و غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید در گلخانه ی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان در سال 1391- 1390 بررسی شد. طرح آماری استفاده شده به صورت طرح اسپلیت پلات در زمان در قالب بلوک کامل تصادفی بوده است. در این تحقیق قسمت پایین قلمه های خشبی و نیمه خشبی گل محمدی در سه زمان (اواخر اسفند، اوایل تیر و اوایل مهر) تهیه شدند و سپس با اسید ایندول بوتیریک در محدوده ی غلظت های 0 ، 500 ، 1000 ، 2000 ، 4000 میلی گرم تیمار شده و در بستر مخلوط کوکوپیت و پرلیت کشت شدند. در این آزمایش صفات میانگین طول ریشه، درصد ریشه زایی، درصد قلمه های کالوس داده، تعداد برگ های جدید رشد یافته، وزن تر و خشک ریشه اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها، اثر استفاده از تیمارهای اکسینی نسبت به عدم استفاده از آن را برای بسیاری از پارامترها مثبت نشان داد. همچنین زمان قلمه گیری بر تمام پارامترها اثر معنی داری از نظر آماری در سطح 5% داشته و نیز ژنوتیپ گیاه جز در تعداد برگ های جدید رشد یافته، در سایر پارامترهای اندازه گیری شده موثر نبوده است. اثر متقابل تیمارهای هورمونی اکسین و زمان قلمه گیری بر بسیاری از پارامترها موثر بوده است. اثرات دو جانبه هورمون اکسین و ژنوتیپ گیاه، زمان قلمه گیری و ژنوتیپ گیاه در بررسی صفات کیفی ریشه زایی مورد نظر، تاثیر چشمگیری نداشته است و اثرات سه جانبه هورمون اکسین و زمان قلمه گیری و ارقام گیاه بر پارامترهای اندازه گیری شده موثر نبوده است. واژه های کلیدی: ایندول بوتیریک اسید، قلمه ساقه، کمیت ریشه زایی، کیفیت ریشه زایی و گل محمدی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر زمان قلمه گیری، بستر کشت و نوع رقم در تکثیر قلمه ای گیاه رز با استفاده از هورمون ایندول بوتریک اسید در سال 92-1391 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. قلمه های ده رقم رز از بوته های موجود در محوطه ی پردیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان تهیه شد و سعی شد که در هر قلمه حداقل دو جوانه جانبی وجود داشته باشد. قاعده قلمه ها با هورمون ایندول بوتریک اسید با غلظت 3000 میلی گرم در لیتر تیمار شدند، سپس در بستر های کوکوپیت+پرلایت، کوکوپیت+ماسه و کوکوپیت+پرلایت+ماسه (1:1:1) قرار گرفتند. تیمارهای مورد بررسی شامل تیمار زمان، بستر کاشت و ارقام رز بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیکی شامل درصد قلمه های ریشه دار شده، میانگین طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه، درصد زنده مانی قلمه ها و تعداد شاخه و برگ ایجاده شده بر قلمه ها مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها حاکی از معنی دار بودن اثر تیمارها بر پارامترهای مورد اندازه گیری به جز وزن خشک ریشه بود. بیشترین میانگین درصد ریشه زایی، درصد زنده مانی قلمه ها، میانگین طول ریشه، وز ن تر ریشه و تعداد برگ جدید در قلمه ها در بستر کوکوپیت+پرلیت وجود داشت. در رابطه با زمان قلمه گیری، شهریور تعداد شاخه و برگ جدید ایجاد شده در قلمه ها بیشتر بود. در خصوص تاثیر نوع رقم، مشخص شد که بیشترین درصد ریشه زایی در رقم زفیراین دروهین، بیشترین میانگین طول ریشه در رقم کاپتان هایوارد، بیشترین وزن تر ریشه در رقم چایناتاون ایجاد شده و ارقام مک لانوفلن، ماسکورید و ویلهلم بیشترین تعداد شاخه جدید و ارقام ویلهلم، کاپتان هایوارد و ماسکورید بیشترین تعداد برگ جدید را ایجاد کردند و بیشترین درصد زنده مانی قلمه ها پس از انتقال به گلدان مربوط به ارقام کورنلیا، الد بلاش و کاپتان هایوارد بود.

در این تحقیق پارامترهایی از قبیل درصد ریشه زایی، تعداد ریشه، قطر ریشه، طول ریشه، تعداد برگ جدید، تعداد شاخه جدید حاصله و میزان ماده خشک ریشه ها مورد اندازه گیری قرار گرفتند. در بخش درون شیشه ای نیز ریزنمونه های مختلف (تک گره ساقه، برگ و مریستم انتهایی) در محیط های کشت ریزازدیادی با ترکیبات مختلف هورمونی کشت شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های بدست آمده از بخش گلخانه ای نشان داد که اثر بستر کشت و اسید ایندول بوتریک بر روی صفات درصد ریشه زایی، تعداد ریشه، قطر ریشه، طول ریشه و وزن خشک ریشه معنی دار بوده است و بیشترین میانگین ها در این صفات در غلظت 8000 میلی گرم در لیتر مشاهده شد و بهترین بستر نیز بستر کوکوپیت+پرلایت+ماسه می باشد. زمان قلمه گیری نیز روی ریشه زایی قلمه ها اثر معنی داری داشت طوری که بهترین ریشه زایی مربوط به تیرماه بود

تکثیر درختچه ی زینتی پر از طریق قلمه ساقه با روش های معمول افزونش گیاهان باغبانی با مشکلاتی مواجه ست. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بهبود تکثیر این درختچه زینتی با قلمه ساقه در گلخانه پردیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 91-1390 انجام گردید. تاثیر زمان قلمه گیری، بستر ریشه زایی و غلظت ibaدر شرایط گلخانه ای تحت سیستم مه‎افشان به صورت طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. قلمه ها طی دو مرحله در اواخر اسفند ماه و خرداد ماه تهیه شده و پس از فروبری سریع در چهار غلظت ibaشامل: ( 0، 1250، 2500، 5000 ) ppmدر بسترهای مورد نظر کشت شدند. بسترهای مورد بررسی شامل مخلوط حجمی مساوی کوکوپیت+پرلیت، کوکوپیت+ماسه، کوکوپیت+پرلیت+ماسه بودند. در این پژوهش صفات درصد ریشه زایی، میانگین تعداد و طول ریشه، طول بلندترین ریشه، تعداد برگ جدید، تعداد قلمه با شاخه جدید، طول شاخه جدید، وزن تر و خشک ریشه و درصد زنده‎مانی قلمه ها پس از انتقال به گلدان اندازه‎گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که اثر زمان قلمه‎گیری، بستر ریشه زایی و غلظت اکسین بر تمامی صفات معنادار بود. بیشترین میانگین صفات در بستر کوکوپیت و پرلیت و در غلظت ppm 5000 مشاهده شد. در خصوص زمان قلمه گیری نیز خرداد ماه با بالاترین مقادیر درصد ریشه زایی، تعداد ریشه، تعداد برگ و طول شاخه به عنوان مناسب ترین زمان قلمه گیری معرفی گردید.

چکیده هدف از این پژوهش بررسی میزان انطباق ویژگی های مدیران مقطع ابتدایی ناحیه 4 شیراز با شرایط مندرج در آیین نامه انتصاب مدیران بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری کلیه مدیران مقطع ابتدایی ناحیه 4 شیراز به تعداد 114 نفر بوده است که نمونه گیری به صورت سرشماری صورت گرفت و کلیه ی مدیران در پژوهش مشارکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته 21 سوالی بوده است. آمار مورد استفاده جدول فراوانی، درصد و آزمون خی دو بود. یافته ها نشان داد که: شرط اعتقاد التزام به احکام اسلامی و مقبولیت بین همکاران، بهره مندی از سلامت روانی و جسمی لازم، دارا بودن سعه صدر و قدرت مدیریت، رسمی بودن، تاهل، مدرک تحصیلی و رشته تحصیلی و دارا بودن سابقه آموزشی، گذراندن دوره کارآموزی و داوطلب بودن جهت انتصاب رعایت گردیده است. ولی شرط سابقه معاونت جهت انتصاب رعایت نگردیده است. کلید واژه ها: مقطع ابتدایی، آیین نامه انتصاب مدیران، آزمون خی دو.

به منظور بررسی تکثیر قلمه ای درختچه زینتی فردوسی، آزمایشی در دو بخش عملیاتی گلخانه ای و آزمایشگاهی (ریزازدیادی) در سال 1389 در پردیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام گردید. در بخش گلخانه ای، اثرات بسترهای کشت، غلظت های مختلف اسید ایندول بوتیریک و زمان گرفتن قلمه در ریشه زایی قلمه ها در شرایط مه افشان در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. محدوده علظت های اسید ایندول بوتیریک شامل 0، 200، 4000و 6000 پی پی ام و بسترهای کشتی که مورد ارزیابی قرار گرفتند شامل پرلیت، مخلوط ماسه و پرلیت، مخلوط کوکوپیت و پرلیت، مخلوط کوکوپیت و ماسه نسبت 1:1 و مخلوط کوکوپیت، ماسه و پرلیت به نسبت 1:1:1 بودند قلمه های به طول 20-15 سانتی متر در دو ماه مرداد و مهر از گیاهان مادری بالغ تهیه شدند و پس از تیمار با غلظت های مختلف اکسین در بسترهای کشت قرار گرفتند. در این آزمایش صفات درصد قلمه های ریشه دار شده، تعداد ریشه در هر قلمه، میانگین طول ریشه، طول بلندترین ریشه، وزن تر وزن خشک ریشه، درصد قلمه های خشک شده، تعداد و طول شاخه هار جدید، تعداد برگ جدید و درصد زنده مانی پس از انتقال قلمه های اندازه گیری شد. در بخش آزمایشگاهی نیز قلمه های تک گره ساقه به قطر 75/0-5/0 سانتر متر در محیط های کشت ریزازدیادی با ترکیبات مختلف هورمونی کشت شدند. نتایج حاصل از تجربه واریانس داده های حاصل از بخش گلخانه ای نشان داد که اثر بستر کشت و اسید ایندول بوتیریک بر رور صفات درصد قلمه های ریشه دار شده، تعداد ریشه در هر قلمه، میانگین طول ریشه، طول بلندترین ریشه، وزن تر وزن خشک ریشه و درصد قلمه های خشک شده معنی دار است و بیشترین میانگین ها در این صفات غلظت های 2000 و 4000 پی پی ام اسید ایندول بوتیریک مشاهده شد و بهترین بستر نیز بستر مخلوط کوکوپیت و پرلیت می باشد. زمان نیز روی ریشه زایی قلمه های اثر معنی داری داشت و بهترین ریشه زایی مربوط به ماه مرداد بود. در کشت درون شیشه ای، تک گره ها ریشه زایی نداشتند.

به منظور بررسی تکثیر قلمه¬ ساقه و پیوند رومیزی درختچه زینتی ماگنولیا¬ی بنفش، بستر¬های ریشه¬زایی، غلظت¬های مختلف اسید ایندول بوتیریک، انواع قلمه ساقه، پیوند رومیزی نیمانیم و امگا و اثرات زمان گرفتن قلمه و انجام پیوند در شرایط گلخانه¬ای در چهار آزمایش مجزا در سال 1392-1393 مورد بررسی قرار گرفت. طرح آماری استفاده شده در این پژوهش بلوک¬های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل بود. در بخش تکثیر قلمه ای، ابتدا قلمه¬های نیمه خشبی نوع جانبی از درختچه¬های مادری تهیه شدند. برای تیمار قلمه¬ها، غلظت¬های صفر، 1000، 2000، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر اسید ایندول بوتیریک استفاده و قلمه¬ها در بستر مخلوط کوکوپیت+ پرلیت کشت شدند. پس از آن در آزمایشی دیگر به منظور بررسی تاثیر بستر کشت بر ریشه¬زایی قلمه¬های درختچه¬ی ماگنولیا¬ی بنفش، قلمه¬های نیمه خشبی جاری غیر انتهایی از درختان مادری تهیه شد و با دو غلظت هورمونی صفر و 4000 میلی¬گرم در لیتر اسید ایندول بوتیریک تیمار گردیدند و سپس در بستر¬های ریشه¬زایی مخلوط کوکوپیت+ پرلیت، مخلوط کوکوپیت+ پرلیت+ ورمی¬کولایت و مخلوط کوکوپیت+ ورمی کولایت کشت گردیدند. همچنین به منظور تعین بهترین نوع قلمه¬ی ساقه در تکثیر رویشی این درختچه، قلمه¬های نیمه¬خشبی انتهایی، نیمه خشبی غیر انتهایی، پاشنه¬دار و یک¬ساله تهیه و با غلظت 4000 میلی¬گرم بر لیتر اسید ایندول بوتیریک تیمار گردیدند و سپس در بستر مخلوط کوکوپیت+ پرلیت کشت شدند. در این آزمایشات صفات درصد ریشه¬زایی، درصد قلمه¬های کالوس¬داده، طول ریشه، تعداد ریشه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، وزن تر کالوس، تعداد جوانه¬های حاصله، تعداد برگ¬های حاصله، طول بلند¬ترین ریشه و درصد زنده¬مانی قلمه¬های ریشه¬دار شده پس از انتقال به گلدان اندازه¬گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها اثر معنی¬دار بستر¬های ریشه¬زایی، اثر استفاده از تیمار اکسینی نسبت به عدم استفاده از آن و نوع قلمه¬ی ساقه را برای بسیاری از پارامتر¬های مثبت نشان داد. بستر مخلوط کوکوپیت+ پرلیت+ ورمی¬کولایت و مخلوط کوکوپیت+ پرلیت در بسیاری از پارامتر¬ها جزء بستر¬های مناسب بوده است. زمان قلمه¬گیری نیز بر اکثر پارامتر¬ها اثر معنی¬دار داشته و بیشترین میانگین¬ها مربوط به اوایل تیر ماه بود. همچنین از بین قلمه¬ها، قلمه¬ی پاشنه¬دار در بسیاری از پارامتر¬ها جزء بهترین بوده است. در مورد تیمار هورمونی، بیشترین درصد ریشه¬زایی، و اکثر صفات در غلظت 4000 میلی¬گرم در لیتر بوده است. در بررسی پیوند رومیزی،پایه ماگنولیا¬ی سفید و ماگنولیا¬ی بنفش تهیه و پیوند رومیزی امگا و نیمانیم انجام گردید و سپس قلمه¬ها با غلظت 4000 میلی¬گرم در لیتر اسید ایندول بوتیریک تیمار شدند و در بستر کشت گردیدند نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده¬ها نشان داد که پیوند نیمانیم و پایه سفید در اکثر پارامتر¬ها دارای برتری است.

گل میخک با نام علمی dianthus caryophyllus یکی از قدیمی¬ترین و متداول¬ترین گل های شاخه بریده محسوب شده و از محبوبیت خاصی بین عموم مردم برخوردار است. یکی از بزرگترین مشکلات موجود در استفاده از گل های بریده، کوتاهی عمر گلدانی، پژمردگی و پیری زودرس آنهاست. به حداقل رساندن ضایعات پس از برداشت در گل های شاخه بریده و افزایش عمر پس از برداشت آنها امری بسیار ضروری و مهم می باشد. به منظور بررسی اثر تیمار¬های مختلف بر افزایش ماندگاری گل شاخه بریده میخک خوشه¬ای آزمایشی در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1393 اجرا گردید. در این آزمایش از آب مقطر (به¬عنوان شاهد)، نیترات نقره (بدون ساکاروز با غلظت 750 میلی¬گرم در لیتر) و غلظت¬های 25، 50، 75 و 100درصد عرق نعناع به همراه ساکارز 6 درصد ثابت برای هر تیمار، غلظت¬های25، 50، 75 و 100 درصد نوشابه (سون آپ)، 25، 50، 75 و 100درصد آب میوه (آب انگور)، غلظت¬های 25، 50، 75 و 100درصد دلستر و ساکارز 6 درصد به عنوان تیمار¬های اصلی افزایش¬دهنده عمر پس از برداشت گل میخک خوشه¬ای استفاده گردید. گل¬ها به مدت یک ماه در تیمار¬های مذکور در شرایط سردخانه ای با دمای 8-9 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 65 درصد قرار داده شدند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس تمام نوشیدنی¬ها بر روی پارامترهای اندازه¬گیری شده با 99% اطمینان معنی¬دار شدند نتایج نشان داد بهترین کیفیت ظاهری مربوط به تیمار نوشابه 25% می¬باشد که نسبت به تیمار شاهد و سایر تیمارها اختلاف معنی¬داری داشت. همچنین بیشترین تعداد گل¬های قابل قبول مربوط به تیمارهای نوشابه 75 درصد و نوشابه 100 درصد می¬باشد. بالاترین عمر گلجایی هم مربوط به تیمار نوشابه 75 درصد بود. کلمات کلیدی: میخک خوشه ای، پس از برداشت، عرق نعناع، عمر گلجایی، کیفیت ظاهری

به منظور مطالعه تاثیر جنسیت گیاه مادری در ریشه زایی قلمه های ساقه کیوی فروت و اثرات غلظت های مختلف هورمون ایندول بوتریک اسید، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار رقم و با 30 تکرار برای هر رقم و تیمار به اجرا در آمد. تیمار های هورمونی در چهار سطح و شامل شاهد، 250، 500 و 1000 پی پی ام بود. ارقام مورد استفاده در این پژوهش شامل سه رقم کیوی ماده به نام های آبوت، هایوارد، هایواردبهی و یک رقم گرده زا (نر) بود. فاکتور های مورفولوژیکی اندازه گیری شده شامل طول بزرگترین و کوچکترین ریشه، تعداد ریشه، سطح برگ، درصد ریشه زایی و فاکتور های بیوشیمیایی شامل قندکل، فنل، کلروفیل، کارتنویید و میزان ایندول استیک داخلی می‏باشد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس استفاده از تیمار های اکسینی را در بسیاری از پارامتر ها مثبت نشان دادند. این تنظیم کننده رشد بر میزان طول کوچکترین ریشه، بزرگترین ریشه، تعداد ریشه و درصد ریشه زایی موثر بود. از تیمار های هورمونی، تیمار500 پی پی ام بیشترین میزان طول بزرگترین ریشه (766/0 سانتی متر) و همچنین بالاترین میزان تعداد ریشه (5/0) را نشان داد. در بین ارقام نیز، رقم هایوارد و رقم گرده زا (نر) بیشترین میزان طول بزگترین ریشه و تعداد ریشه را نشان دادند. درصد ریشه زایی رقم گرده زا (نر) نیز در بین ارقام بالاترین میزان (35/28 درصد) را نشان داد. در بین تیمار های هورمونی هم، در تیمار 1000 پی پی ام بیشترین درصد ریشه زایی (67/21 درصد) حاصل شد. طبق نتایج حاصل از اندازه گیری کلروفیل و قند در قلمه ها، بیشترین میزان کلروفیل (49/3 میلی گرم در گرم وزن تر) و قند (011/0 میلی گرم در گرم) در رقم آبوت مشاهده شد. اندازه گیری متوسط سطح برگ در درختان مادری نشان داد که رقم هایوارد بیشترین میزان را داراست (1501 میلی مترمربع). نتایج حاصل از اندازه گیری ایندول استیک اسید درون زا با تکنیک hplc نشان داد که درختان مادری رقم نر بیشترین میزان (052/1 میلی گرم بر لیتر) این هورمون طبیعی را داراست. نتایج حاصل از همبستگی بین صفات، نشان از وجود همبستگی مثبت بین تعداد ریشه و حجم کالوس و درصد ریشه زایی با محتوی اسید ایندول استیک طبیعی موجود در گیاهان مادری داشت. نتایج بدون شک ثابت می نماید که جنسیت گیاه مادری بر ریشه زایی موثر است و جنس نر قابلیت ریشه زایی بالاتری از ارقام ماده دارد.به منظور مطالعه تاثیر جنسیت گیاه مادری در ریشه زایی قلمه های ساقه کیوی فروت و اثرات غلظت های مختلف هورمون ایندول بوتریک اسید، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار رقم و با 30 تکرار برای هر رقم و تیمار به اجرا در آمد. تیمار های هورمونی در چهار سطح و شامل شاهد، 250، 500 و 1000 پی پی ام بود. ارقام مورد استفاده در این پژوهش شامل سه رقم کیوی ماده به نام های آبوت، هایوارد، هایواردبهی و یک رقم گرده زا (نر) بود. فاکتور های مورفولوژیکی اندازه گیری شده شامل طول بزرگترین و کوچکترین ریشه، تعداد ریشه، سطح برگ، درصد ریشه زایی و فاکتور های بیوشیمیایی شامل قندکل، فنل، کلروفیل، کارتنویید و میزان ایندول استیک داخلی می‏باشد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس استفاده از تیمار های اکسینی را در بسیاری از پارامتر ها مثبت نشان دادند. این تنظیم کننده رشد بر میزان طول کوچکترین ریشه، بزرگترین ریشه، تعداد ریشه و درصد ریشه زایی موثر بود. از تیمار های هورمونی، تیمار500 پی پی ام بیشترین میزان طول بزرگترین ریشه (766/0 سانتی متر) و همچنین بالاترین میزان تعداد ریشه (5/0) را نشان داد. در بین ارقام نیز، رقم هایوارد و رقم گرده زا (نر) بیشترین میزان طول بزگترین ریشه و تعداد ریشه را نشان دادند. درصد ریشه زایی رقم گرده زا (نر) نیز در بین ارقام بالاترین میزان (35/28 درصد) را نشان داد. در بین تیمار های هورمونی هم، در تیمار 1000 پی پی ام بیشترین درصد ریشه زایی (67/21 درصد) حاصل شد. طبق نتایج حاصل از اندازه گیری کلروفیل و قند در قلمه ها، بیشترین میزان کلروفیل (49/3 میلی گرم در گرم وزن تر) و قند (011/0 میلی گرم در گرم) در رقم آبوت مشاهده شد. اندازه گیری متوسط سطح برگ در درختان مادری نشان داد که رقم هایوارد بیشترین میزان را داراست (1501 میلی مترمربع). نتایج حاصل از اندازه گیری ایندول استیک اسید درون زا با تکنیک hplc نشان داد که درختان مادری رقم نر بیشترین میزان (052/1 میلی گرم بر لیتر) این هورمون طبیعی را داراست. نتایج حاصل از همبستگی بین صفات، نشان از وجود همبستگی مثبت بین تعداد ریشه و حجم کالوس و درصد ریشه زایی با محتوی اسید ایندول استیک طبیعی موجود در گیاهان مادری داشت. نتایج بدون شک ثابت می نماید که جنسیت گیاه مادری بر ریشه زایی موثر است و جنس نر قابلیت ریشه زایی بالاتری از ارقام ماده دارد.

ژربرا (gerbera jamesonii) و آلسترومریا (alestromeria spp) از گل¬های مهم زینتی شاخه بریده¬ای هستند که در سطح وسیعی از جهان کشت می¬شوند. به منظور بررسی عمر پس از برداشت گل¬های شاخه بریده ژربرا رقم دانی وآلسترومریا رقم بالانس و جایگزین کردن ترکیبات طبیعی و سالم با ترکیبات مضر از اسانس¬های گیاهان آویشن، نعناع فلفلی و رزماری، نوشابه گازدار، عصاره میوه سیب، ترکیب نوشابه گازدار و اسانس نعناع فلفلی، ترکیب عصاره میوه سیب و اسانس رزماری و نیترات نقره استفاده شد. گل¬های شاخه¬بریده در ظروف حاوی محلول¬های نگهدارنده فوق قرار گرفتند. گل¬های ژربرا در شرایط سردخانه¬ای با 12 ساعت روشنایی فراهم شده با استفاده از لامپ-های فلورسنت، دمای 2±9 درجه سانتی¬گراد و رطوبت نسبی 5±65 درصد قرار گرفتند و گل¬های آلسترومریا در اتاق تقریباً کنترل شده ای با شرایط 12 ساعت روشنایی، 850 لوکس نور، دمای 2±24 درجه سانتی¬گراد و رطوبت نسبی 5±60 درصد نگهداری شدند. طرح آماری استفاده شده در این پژوهش، طرح بلوک کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل بود. تأثیر تیمار¬های اعمال شده بر عمر گلجایی، کیفیت ظاهری، مواد جامد محلول گلبرگ¬ها، کارتنوئید گلبرگ¬ها، آنتوسیانین گلبرگ¬ها، کلروفیل برگ¬ها، جذب محلول، قطر گل، وزن تر، غلظت باکتری در محلول و ph محلول¬ها مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، نتایج نشان داد همه محلول¬های نگهدارنده عمر پس از برداشت گل¬های شاخه¬بریده ژربرا و آلسترومریا را نسبت به شاهد افزایش دادند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین طول عمر ژربرا مربوط به نیترات نقره (6/21 روز) و پس از آن با اختلاف بسیار کمی تیمار عصاره میوه سیب و ترکیب نوشابه گازدار و اسانس نعناع فلفلی (3/20) بود. بیشترین عمر گل آلسترومریا مربوط به تیمار نوشابه گازدار (16 روز) بود. کمترین طول عمر در هر دو گل مربوط به تیمار شاهد (9 روز) بود. همچنین نتایج نشان داد که می¬توان با انجام پژوهش¬های بیشتر ترکیبات طبیعی و ساده را جایگزین ترکیبات شیمیایی مضر برای طبیعت نمود.

همیشه بهار (.calendula officinalis l) گیاهی که همه ساله به مقدار زیاد در فضای سبز شهری مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه فصلی با داشتن گل های زیبا برای کاشت در بلوار ها، میادین و کشت گلدانی، مناسب است. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف هر یک از ترکیبات بستر کشت ورمی کمپوست، خاکبرگ، کمپوست، کمپوست قارچ و کمپوست زباله شهری، هر یک در سه نسبت 15، 30 و 45 درصد مخلوط با خاک و در آزمایش جداگانه، به منظور بررسی تاثیر چای کمپوست، چای ورمی کمپوست و چای کمپوست زباله شهری هر یک در چهار غلظت 5/2، 5، 10 و 15 درصد، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 28 تیمار (15 بستر کشت، 12 چای کمپوست و شاهد) و 3 تکرار در سال 93-1392 در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. صفات مورد مطالعه در این آزمایش شامل تعداد و قطر گل، تعداد و سطح برگ، ارتفاع گیاه، قطر ساقه، میزان کارتنوئید گل، میزان کلروفیل برگ، مقدار مواد جامد محلول برگ، وزن تازه و خشک اندام هوایی، وزن تازه و خشک ریشه و کیفیت بوته بود. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد گل، تعداد برگ، وزن تازه اندام هوایی، وزن تازه و خشک ریشه و کیفیت گیاه در تیمار ورمی-کمپوست 45 درصد و بیشترین سطح برگ در تیمار ورمی کمپوست 15 درصد مشاهده شد. بیشترین میزان کارتنوئید، وزن خشک اندام هوایی در تیمار کمپوست 45 درصد و ارتفاع گیاه در تیمار کمپوست 15 درصد به دست آمد. بالاترین قطر گل، در تیمار خاکبرگ 45 درصد به دست آمد. بیشترین میزان کلروفیل در تیمار کمپوست قارچ 15 درصد و مقدار مواد جامد محلول و قطر ساقه در تیمار کمپوست قارچ 45 درصد مشاهده شد. چای ورمی کمپوست 15 درصد بیشترین تعداد برگ، ارتفاع گیاه، وزن تازه و خشک اندام هوایی و چای ورمی کمپوست 10 درصد بیشترین مقدار مواد جامد محلول، کیفیت ظاهری گیاه و قطر را به خود اختصاص دادند. در حالی که سطح برگ، تعداد گل و کلروفیل برگ در چای کمپوست 45 درصد بیشتر بود. بهترین بستر برای گلدهی و رشد بهتر گیاه، بسترهای ورمی کمپوست و کمپوست بودند. ورمی کمپوست رشد گیاه و گلدهی را افزایش داد. کمپوست قارچ در بین دیگر تیمارها کمترین رشد و گلدهی را داشت به طوری که بیشتر صفات اندازه گیری شده را به طور معنی داری کاهش داد.

به منظور بررسی تکتیر رویشی درختچه زینتی گل یخ با استفاده از قلمه ساقه، بستر های ریشه زایی، غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید، انواع قلمه ساقه، اثرات زمان گرفتن قلمه در دو زمان تیر و شهریور طی دو آزمایش مجزا بررسی گردید. همچنین تکثیر بذری گل یخ به منظور رفع خفتگی بذر نیز بعنوان یک آزمایش مستقل دیگر در پردیس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1392-1393 مورد بررسی قرار گرفت. طرح آماری استفاده شده در این پژوهش طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل بود. در بخش تکثیر قلمه ای نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها اثر معنی دار بستر های ریشه زایی، تیمارهای اکسینی و نوع قلمه های ساقه را برای تمامی پارامتر ها مثبت نشان داد. بستر مخلوط کوکوپیت+ پرلیت در بسیاری از پارامتر ها جزء بستر های مناسب بود. زمان قلمه گیری نیز بر تمام پارامتر ها اثر معنی دار داشته و بیشترین میانگین ها مربوط به اوایل تیر ماه بود. همچنین از بین قلمه ها، قلمه ی غیر انتهایی فصل جاری در تمامی پارامتر ها به عنوان قلمه برتر شناخته شد.در مورد تیمار اکسینی، بیشترین درصد ریشه زایی، وبالاترین داده در تمام صفات در غلظت 4000 میلی گرم در لیتر بود. در بررسی تکثیر جنسی گل یخ تیمارهای خراشدهی با سمباده، ماسه، اسید سولفوریک(15،10،5 دقیقه)،آب گرم70 درجه سانتیگراد وجداسازی پوست بعد از خیساندن به مدت 24 ساعت بر روی بذر اعمال شد.در این آزمایش صفات مورد اندازه گیری شامل درصد وسرعت جوانه زنی بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که درصد وسرعت جوانه زنی در سطح 1درصد معنی دارشده و تیمار خراش دهی با سمباده نسبت به بقیه تیمارها برتری داشت.

زرشک زینتی با نام علمی berberis thunbergii atropurpurea از متداول ترین گونه های زرشک مورد استفاده در فضای سبز می باشد. به منظور بررسی اثر ترکیبات طبیعی در مقایسه با هورمون های ریشه زایی و زمان مطلوب برای تکثیر آن، طرحی در گلخانه گروه باغبانی واقع در پردیس جدید دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. تیمارهای استفاده شده در این طرح شامل شیره خرما، شیره نارگیل، عسل طبیعی، عصاره سرشاخه درخت بید، با غلظت های 25، 50، 75 و 100 درصد بودند که ته قلمه ها به مدت 10 دقیقه با آنها تیمار شدند و هورمون ایندول بوتیریک اسید (iba) با غلظت های 1000، 2000، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر بود که به مدت 5 ثانیه ته قلمه ها با آن تیمار شد و همچنین تیمار شاهد جهت مقایسه وجود داشت. آزمایش در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل با 4 تکرار ، ده قلمه در هر تکرار، انجام گرفت.

به منظور بررسی اثر چند عصاره آبی زیره سبز، کاکوتی، سیر، دارچین، نارنج و همچنین کلرید کبالت بر طول عمر گل نرگس، پژوهشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار در سال 1393 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل عصاره ی زیره سبز، کاکوتی، سیر و دارچین در پنج سطح (0، 5، 10، 20، 40 درصد) و آب نارنج در 5 غلظت (0، 5/2، 5، 5/7، 10) و همچنین کلرید کبالت در 5 سطح (0، 50، 100، 150، 200 میلی گرم در میلی لیتر) می باشند. شاخص هایی همچون عمر گل جایی، وزن تر نسبی، میزان جذب آب، خصوصیات ظاهری، مواد جامد محلول، نشت یونی، غلظت باکتری ها، میزان ph ، محتوای نسبی آب مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس، مواد به کار برده شده روی صفات اندازه گیری شده در سطح 1% اختلاف معنی داری داشتند. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد ک بین سطوح مختلف تیمارها بر عمر گل جایی اختلاف معنی داری وجود داشت، به طوری که بیشترین عمر گل جایی مربوط به دارچین 35 روز بود. لذا بر اساس نتایج این پژوهش، کاربرد عصاره های کاکوتی، زیره سبز، سیر، دارچین، آب نارنج و همچنین کلرید کبالت برای افزایش عمر گل شاخه بریده نرگس توصیه می شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

مشارکت در طول ادوار مختلف با مردم بوده و تقریبا از زمانیکه انسان به اجتماع زندگی کردن روی آورد، مشارکت نیز به عنوان عنصر لاینفک انسانها درآمد و در سراسر روزگار راه تکامل را پیمود تا جائیکه مردم امروزه در تعیین سرنوشت خویش دخالتی آگاهانه و واقعی دارند، به ویژه در دهه های اخیر اهمیت مشارکت مردم در امور سیاسی، اقتصادی و اجتماعی معنایی تازه یافته است. این اهمیت در درجه اول ناشی از رشد و پیچیدگی جوامع روزگار ماست، به تبع این تغییر و تحول، سازمانها نیز که قسمتی از جوامع می باشند به سوی پیچیدگی و گستردگی قدم برداشته اند و از طرفی نیز برای پاسخگویی به این تغییر و تحول رو به سوی مدیریت مشارکتی ‏‎(participative management)‎‏ آورده اند تا بتوانند از ایده ها، نظرات و ابتکارات کارکنان در اداره امور سازمان استفاده کنند. در این راستا بسیاری از سازمانها موفقیت چشمگیری به دست آورده اند.مشارکت و مشورت، نظرجویی و رایزنی در فرهنگ غنی اسلامی و تاریخ کهن ایرانی نیز جایگاهی بس بالا و رفیع دارد و به مدد بکارگیری این شیوه در مدیریت و تصمیم گیری است که می توان کارها را به روش دست انجام داد و از میان راههای مختلف راه اصلی را برگزید و با یاری جستن از مشارکت و مشورت است که مخاطرات تصمیم گیری کاهش یافته، ضمانت اجرایی تصمیمات افزایش یافته، دامنه بصیری و آگاهی مشورت کننده گسترده تر شده و روحیه کاری تقویت می گردد.سیستم پیشنهادات اولین برنامه و شاید بتوان گفت که مهمترین برنامه مدیریت از راه مشارکت می باشد، به راههای اخذ پیشنهادات کارکنان در سازمان و نحوه ارزیابی و اعطای پاداش مناسب به پیشنهادات پذیرفته شده می پردازد. بر اساس این سیستم که با انگیزه اعتلای روحیه تعاون و همکاری کارکنان و همچنین ایجاد احساس مسئولیت آنان در مشارکت در سرنوشت سازمان است، کلیه کارکنان ازعالی ترین رده سازمانی تا پایین ترین سطح آن می توانند پیشنهادات، نظرات، ایده ها و ابتکارات خود را برای رفع مشکلات و نارسائیهای موجود در روند کارهای سازان خویش ارائه دهند در این سیستم پیشنهاد دهندگان بر طبق ضوابط خاصی مورد تشویق قرار می گیرند.پایان نامه حاضر به منظور طراحی این سیستم نوین مدیریتی در وزارت جهاد سازندگی انجام می شود چرا که تا کنون سیستم پیشنهادات مناسب نظام اداری ایران طراحی نگردیده و آنچه که بوده بیشتر در نظام تولیدی و صنعتی و بعضا خدماتی بوده است. از سوی دیگر باید به این نکته اشاره کرد که نهاد جهاد سازندگی در ابتدای تاسیس به صورت شورایی بود که رفته رفته این حالت را از دست داد و به صورت فعلی درآمد. انتظار می رود طرح این مساله علاوه بر آنکه برای نهاد مقدس جهاد سازندگی مفید فایده خواهد بود، سازمانهای اداری و دولتی دیگر هم بتوانند از نتایج این پایان نامه بهره مند شوند. انشا الله