بررسی کمی حساسیت کنتراست در بهبود حدت بینایی و کاهش ابیراهی های اپتیک

مقدمه: چشم انسان برای تشخیص اجسام، از نور تابشی ناشی از لبه استفاده می کند. ابیراهی های اپتیک، عامل اصلی تخریب کیفیت تصویر در چشم می باشند. در افرادی که دچار این عارضه هستند، تصویر درک شده دارای سطح پایین کنتراست است و لبه های تصویر از بین می رود. از آن جایی که روش های مرسوم درمان ابیراهی های اپتیک به سهولت در دسترس نمی باشند، روش های مکمل مانند پیش خنثی سازی تصاویر مطرح شده است. این تحقیق، با هدف بررسی کمی تأثیر اختلاف شدت روشنایی جسم و زمینه برای کاهش میزان ابیراهی های اپتیک مرتبه ی پایین انجام شد. همچنین، حدت بینایی در چارت های مختلف با کنتراست weber برابر بررسی گردید. روش ها: در این تحقیق، 12 چارت اپتیک با سطوح مختلف کنتراست و بر اساس استاندارد لگاریتم کمینه ی زاویه ی وضوح (minimum angle of resolution یا mar) طراحی شد. چارت ها بر روی 20 بیمار با ابیراهی های اپتیک مرتبه ی پایین آزمون و نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss تحلیل گردید. یافته ها: اختلاف معنی داری در میزان حدت بینایی افراد در سطوح مختلف کنتراست وجود داشت و تنها در حالتی که درصد کنتراست weber پایین بود، این اختلاف معنی دار نبود. نتیجه گیری: داشتن سطح روشنایی پایین تر در تصویر زمینه، باعث بهبود حدت بینایی به مقدار تقریبی 11 درصد در مقیاس log mar می گردد. بنابراین، جهت بهبود بینایی در صفحات نمایش بهتر است موضوع نمایش روشن و زمینه تاریک باشد.