مقایسه ی تأثیر تزریق موضعی گلوکانتیم همراه با گلیکولیک اسید ۷۰ درصد و سالیسیلیک اسید ۲۰ درصد با تزریق موضعی گلوکانتیم به تنهایی در درمان leishmaniasis جلدی حاد

مقدمه: با وجود پیشرفت های روزافزون در درمان بیماری های پوستی، هنوز بیماری leishmaniasis یکی از معضلات بهداشتی محسوب می شود. بر خلاف بهبودی خود به خود این بیماری، اسکار به جا مانده از این بیماری می تواند مشکلات روحی و اجتماعی زیادی را برای بیماران ایجاد نماید. در مطالعه ی حاضر، اثر درمان گلیکولیک اسید 70 درصد و سالیسیلیک اسید 20 درصد همراه با تزریق موضعی گلوکانتیم با تزریق موضعی گلوکانتیم به تنهایی در این بیماری مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روش ها: 75 بیمار مبتلا به leishmaniasis که دارای دو ضایعه در محل آناتومیکی یکسان بودند، در مطالعه شرکت داده شدند (150 ضایعه ی leishmaniasis). 75 بیمار تزریق گلوکانتیم داخل ضایعه و 75 بیمار دیگر تزریق گلوکانتیم همراه با محلول موضعی گلیکولیک اسید 70 درصد و سالیسیلیک اسید 20 درصد توأم داخل ضایعه دریافت نمودند. برای همه ی بیماران پرسش نامه تهیه گردید. داده های حاصل شده در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: پس از گذشت 8 هفته از درمان، 3/37 درصد ضایعات تحت درمان با گلوکانتیم داخل ضایعه و 7/42 درصد ضایعات تحت درمان توأم، بهبود کامل یافتند. بین میزان بهبودی در دو گروه تحت درمان ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0 < p). نتیجه گیری: تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم همراه با محلول موضعی گلیکولیک اسید 70 درصد و سالیسیلیک اسید 20 درصد، روش درمانی مؤثرتری در مقایسه با روش تزریق داخل ضایعه ی گلوکانتیم به تنهایی نیست و میانگین مدت زمان بهبودی را کاهش نمی دهد.