نگرش پرستاران نسبت به نقش دفاع از بیماران در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

دفاع از بیمار یکی از جنبه های ضروری اخلاق حرفه­ای پرستاران است که به افزایش استقلال، ایمنی و رعایت حقوق بیماران می انجامد. به نظر می­رسد که نگرش پرستار نسبت به نقش دفاع از بیماران می تواند بر روی ایفای این نقش و بهبود رابطه ی پرستار- بیمار مؤثر باشد. هدف مطالعه ی حاضر بررسی نگرش پرستاران در مورد نقش مدافع بیماران در بیمارستان های آموزشی کرمان است. داده ­ها­ی این پژوهش توصیفی - تحلیلی از طریق پرسشنامه­ی پژوهشگر­ساخته بین 385 پرستار در 4 بیمارستان آموزشی کرمان به صورت سهمیه­ای جمع آوری و با نرم افزار spss به صورت آمارتوصیفی و استنباطی تحلیل شد. در مجموع، نگرش پرستاران از نقش مدافع بیمار مثبت ارزیابی شد و ارتباط معنی داری بین سن، جنس، تجربه ی کاری، شرکت در کارگاه­ آموزش اخلاق و نگرش پرستاران مشاهده شد. بین نگرش و تحصیلات پرستاران ارتباط معنی دار نبود. نگرش پرستاران بیمارستان اعصاب و روان مناسب­تر ارزیابی شد و اکثر شرکت کنندگان به توانایی و وظیفه ی اخلاقی شان برای ایفای این نقش اطمینان داشتند. جنبه ی شناختی نگرش پرستاران نسبت به نقش دفاع از بیماران قوی تر از جنبه ی رفتاری بود. با وجود عدم تأثیر معنی دار تحصیلات، تمایل پرستاران برای ایفای این نقش با افزایش تجربه کاری بیش تر می­شد. در بیمارستان اعصاب و روان، پرستاران با استقلال بیش تر و ارتباط قوی­تر با بیماران به نیازهایشان آشنا­تر بودند و برای دفاع از آن ها تلاش بیش تری می­کردند. نتایج این مطالعه نشان می­دهد که پرستاران ایرانی سال هاست که مدافع بیمارانشان هستند. برای تضمین ایفای این نقش در کشور به تقویت نگرش پرستاران از طریق برگزاری کارگاه های آموزش اخلاق نیاز است.