آسیب شناسی بافتی پانکراس در موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و تحت درمان با عصاره اتانولی گیاه خرفه

بیماری دیابت شیرین شامل مجموعه‌ای از اختلالات متابولیک است که روی هم باعث افزایش قند خون می‌شوند و عواملی چون ژنتیک، عوامل محیطی، عادات و سبک زندگی در ایجاد آن دخالت دارند. در این مطالعه به منظور بررسی اثر عصاره الکلی گیاه خرفه بر آسیب‌شناسی بافتی پانکراس در  موش‌های صحرایی دیابتی از 36 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار استفاده گردید که در شش گروه به ترتیب شامل: 1- کنترل سالم، 2- دیابتی با استرپتوزوتوسین، 3- دیابتی با استرپتوزوتوسین و درمان با دوز 200 mg/kg عصاره خرفه به مدت 4 هفته(T1)، 4- دیابتی با استرپتوزوتوسین و درمان با دوز 400 mg/kg عصاره خرفه به مدت 4 هفته(T2)، 5-درمان با عصاره خرفه با دوز 200mg/kg به مدت 4 هفته و سپس دیابتی کردن موش‌ها با استرپتوزوتوسین(T3)، 6-درمان با عصاره خرفه با دوز 400mg/kg به مدت 4 هفته و سپس دیابتی کردن موش‌ها با استرپتوزوتوسین(T4) مطالعه شدند. پس از پایان دوره آزمایش تمام موش‌ها پس از بیهوشی، آسان کشی شده و پانکراس آنها به منظور تهیه مقاطع هیستوپاتولوژی در فرمالین بافر 10% قرار داده شد.  نتایج آسیب‌شناسی بافتی نشاندهنده تخریب جزایر لانگرهانس و نکروز سلول‌های جزایر و نفوذ سلول‌های التهابی در گروه دیابتی بود که شدت این جراحات در گروه‌های درمان با عصاره خرفه کاهش معنی‌داری را نشان داد. این کاهش در گروه‌های T3 و T4 نسبت به بقیه بیشتر بود. نتایج این مطالعه نشاندهنده اثرات ضد دیابتی عصاره گیاه خرفه می‌باشد که احتمالاً این نقش را از طریق خاصیت آنتی اکسیدانی خود ایفا می کند.