آشکارسازی هیدروکربورهای گازی دشت گرگان به شیوه آنالیز AVO

AVO یا تغییرات دامنه در مقابل دورافت، یکی از روش‌های مؤثر در شناسایی نوع سیالات در اکتشافات زیر سطحی است. در این مطالعه با بهره‌گیری از مدل‌سازی مستقیم و معکوس در قالب آنالیز AVO به بررسی وجود هیدروکربورهای سبک در دشت گرگان پرداخته شده است. هدف، مدل‌سازی مستقیم تعیین نشان‌گرهای وابسته به لیتولوژی و سیال است. آنالیز مذکور در ارتباط با نشان‌گرهای تبدیلی و غیر تبدیلی انجام شده است. مدل‌سازی معکوس با داده‌های واقعی سروکار دارد و از نتایج مدل‌سازی مستقیم که برای شناسایی زون‌های حاوی هیدروکربورهای سبک بهره می‌گیرد شناسایی شوند. به کارگیری روش معرفی شده در دشت گرگان نشان می‌دهد که نشان‌گرهای تبدیلی مانند بازتابندگی سد صوتی موج برشی و بازتابندگی سرعت موج برشی نسبت به نشانگرهای غیر تبدیلی شامل بازتابندگی سد صوتی موج تراکمی و بازتابندگی سرعت موج تراکمی، قابلیت بالاتری در تمایز سیال دارد. تشکیل مقاطع برگردان شده از نشان‌گرهای سیالی، دو زون هیدروکربوری سبک را در زیر ناپیوستگی کرتاسه – ترشیری آشکار می‌سازد و انتظار می‌رود که در زیر این زون‌ها آب وجود داشته باشد. با بررسی مقادیر نشان‌گرهای تقابل دانسیته، سرعت موج برشی و تراکمی از روی مقاطع برگردان شده نشان‌گرهای مذکور و در نظر گرفتن نمودار راموس – کاستاگنا می‌توان گفت که درجه اشباع آب 90% و درجه اشباع زون‌های هیدروکربوری شناسایی شده در زیر ناپیوستگی کرتاسه – ترشیری در حدود 10% است.