اثر شدتهای مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین ویژه بافت چربی27 (FSP27 ) احشایی و مقاومت به انسولین موشهای صحرایی دیابتی شده
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: پروتئین ویژه بافت چربی27 (Fat-Specific Protein 27) یکی از پروتئینهایی است که در تنظیم و متابولیسم قطره چربی نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شدتهای مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین ویژه بافت چربی(FSP27 ) احشایی و مقاومت به انسولین در موشهای صحرایی دیابتیشده با STZ بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به پنج گروه هشتتایی شامل گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت کم(DLE) ، گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت متوسط(DME)، گروه دیابتی و تمرین استقامتی با شدت زیاد (DHE)، گروه کنترل دیابتی(DC) و کنترل سالم (HC) تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن با تزریق داروی استرپتوزوسین، تمرین استقامتی با شدتهای کم، متوسط و زیاد به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقیقه انجام شد. سطوح سرمی‌گلوکز از طریق گلوکومتر، انسولین با کیت الایزا ویژه موش، بیان نسبی پروتئینFSP27 با روش وسترن بلات و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی و گیمزـ هاول جهت تعیین تفاوت بین گروهها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین استقامتی با سه شدت (کم، متوسط و زیاد) بر سطوح سرمی‌گلوکز، انسولین و مقادیر مقاومت به انسولین تأثیر معنی‌داری داشت(05/0≥p). کاهش سطوح سرمی‌انسولین و گلوکز در گروههای تمرین با شدت زیاد و تمرین با شدت متوسط در مقایسه با کنترل دیابتی و تمرین با شدت پایین معنیدار بود(05/0p≤). مقادیر مقاومت به انسولین بین گروه تمرین با شدت زیاد و متوسط در مقایسه با گروه تمرین کمشدت(001/0p=)، گروه کنترل دیابتی(001/0p=) و گروه کنترل سالم(001/0p=) معنیدار بود. بیان پروتئین FSP27 در گروههای تمرین استقامتی با سه شدت با کنترل دیابتی و کنترل سالم تفاوت معنی‌داری نداشت. هرچند نتایج نشان داد محتوایFSP27 در گروههای تمرینی با افزایش شدت تمرین نسبت به گروه کنترل دیابتی تمایل به افزایش داشت. نتیجه‌گیری: اگر چه در این مطالعه هیچ کدام از مداخله‌های تمرین استقامتی تفاوت معنی‌داری درFSP27 ایجاد نکرد، با توجه به تمایل به افزایش FSP27 همراه با افزایش شدت تمرین استقامتی به نظر می‌رسد تمرین استقامتی با شدت مناسب بتواند از طریق افزایشFSP27 و به دنبال آن کاهش اسیدهای چرب آزاد در دسترس از یک طرف و افزایش برداشت گلوکز از طرف دیگر باعث افزایش حساسیت به انسولین و بهبود مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی شود.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملتأثیر شدت تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین رت های دیابتی شده با استرپتوزوسین
زمینه و هدف: تغییر در بیان پروتئین‌های قطره چربی آدیپوسیت ها مانند پری لیپین A سبب تغییر در لیپولیز و مقاومت به انسولین می‌شود. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر سه شدت مختلف تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری لیپین A بافت چربی احشایی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش های دیابتی نر نژاد ویستار بود. روش بررسی: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه 8 تایی شامل گروه دیابتی همراه با تمرین استقامت...
متن کاملتأثیر تمرین استقامتی بر پروتئین–D سورفکتانت (SPD) و شاخص مقاومت به انسولین موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2
اهداف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ اثر 8هفته تمرین استقامتی بر سطوح سرمی پروتئین–D سورفکتانت (SPD) موشهای صحرایی پس از القاء دیابت توسط استرپتوزوتوسین- نیکوتین آمید بود.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 48 ﺳﺮ موش صحرایی از ﻧﮋاد وﯾﺴﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وزن 48±200 ﮔﺮم ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در چهار ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم، کنترل دیابتی، سالم تمرین استقامتی و دیابتی ﺗﻤﺮﯾﻦ استقامتی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺟﻬﺖ اﻟﻘﺎی دﯾﺎﺑﺖ، از روش ﺗﺰرﯾ...
متن کاملاثر هشت هفته تمرین استقامتی بر BDNF ، انسولین و مقاومت به انسولین در موش های صحرایی
زمینه و هدف: یکی از مهترین نروتروفین‌ها عامل نروتروفیک مشتق از مغز(BDNF) می‌باشد که افزایش آن منجر به توسعه سندرم متابولیک می‌گردد. عامل نروتروفیک مشتق از مغز رابطه مستقیمی‌با بیماری‌هایی از قبیل؛ صرع، آلزایمر و افسردگی دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی بر عامل نروتروفیک مشتق از مغز، انسولین و مقاومت به انسولین در موشهای صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 24 سر...
متن کاملتأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن رزیستین در بافت چربی احشایی موشهای صحرایی چاق
Introduction: Obesity causes accumulation of proinflammatory factors in adipose tissue and it is regarded as a risk factor for diabetes and cardiovascular diseases. Aerobic exercise increases insulin sensitivityand reduces fat accumulation and proinflammatory factors. The present study aimed to investigate the effect of endurance exercise on resistin gene expression as one of the proinfammatory...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 23 شماره 2
صفحات 160- 174
تاریخ انتشار 2018-06
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023