اثر مایه‌زنی توأم باکتریPseudomonas fluorescens و قارچ Glomus intraradices بر جذب عناصر غذایی در گیاه گوجه‌فرنگی تحت سطوح مختلف شوری

گیاهان در همزیستی با قارچ­های میکوریز آربوسکولار (AMF) علاوه بر جذب بیشتر آب و عناصر غذایی، می‌توانند مقاومت خود را در برابر تنش­های محیطی از قبیل شوری و یا خشکی افزایش دهند. تصور می‌رود حضور برخی از باکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) مخصوصاً سودوموناس­ها در ریزوسفر چنین گیاهانی احتمالاً اثر هم‌افزایی داشته و اثرات مثبت قارچ­های میکوریز را تشدید کنند. تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر مایه‌زنی توأم (و تک­تک) دو سویه از باکتریPseudomonas fluorescens  و قارچ Glomus intraradices بر جذب عناصر غذایی در گوجه‌فرنگی رقم Super strain B تحت سطوح مختلف شوری اجرا شد. بدین منظور گیاه گوجه‌فرنگی در یک طرح فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی و سه تکرار با دو سطح قارچ Glomus intraradices (با مایه­زنی (+AM) و بدون مایه­زنی (-AM))، سه سطح باکتری Pseudomonas fluorescens (PFT:Pseudomonas fluorescens Tabriz، PFC: Pseudomonas fluorescens Chao و :PF0بدون مایه­زنی) و چهار سطح شوری 56/1، 3، 6 و 9 دسی‌زیمنس بر متر (به‌ترتیب 1S تا 4S) حاوی مخلوطی از نمک‌های NaCl، CaCl2، MgSO4 و Na2SO4 مورد بررسی قرار گرفت. سطوح شوری دو هفته پس از کاشت نشاها، به‌صورت روزانه و به مدت 45 روز به گلدان‌ها اضافه شد. 1S (56/1 دسی­زیمنس بر متر)، EC محلول غذایی در آب مقطر به‌عنوان محیط پایه بود. نتایج تجزیه­های آماری نشان داد که در اکثر غلظت عناصر اندازه­گیری شده مانند فسفر اندام هوایی، پتاسیم، کلسیم و منیزیم ریشه و نیز Ca/Na ریشه و K/Na ریشه و اندام هوایی تیمار PFT باعث افزایش معنی­دار نسبت به تیمارهای PFC و شاهد شد (05/0P