بافت مدرسه، هویت و رفتارهای مشکل‎آفرین در اوائل نوجوانی

هدف این پژوهش شناخت روابط ­کنش‎وری مدرسه، هویت­شخصی و رفتار مشکل‎آفرین ­در نمونه‎ای متشکل از  564 دانش‎آموز (287 دختر، 277 پسر) 12 تا 13 ساله از مدارس راهنمایی دولتی بود. شرکت‎کنندگان به روش نمونه‎گیری چند مرحله‎ای از مناطق آموزشی 1 ، 13، و 19 شهر تهران انتخاب گردیدند. کنش‎وری مدرسه بر حسب نشانگرهای پیوند با مدرسه، حمایت معلم، حمایت همسال و معدل نمرات تحصیلی، و رفتار مشکل‎آفرین با نشانگرهای رفتار پرخاشگرانه، رفتار نقض قانون و مشکلات توجه عملیاتی شدند. داده‎ها با  روش معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج  نشان داد که 39 درصد از کل رابطه (مستقیم و غیرمستقیم) بین کنش‎وری مدرسه و رفتار مشکل‎آفرین به واسطة دو متغیر هویت (انسجام هویت و سردرگمی هویت) عمل می‎کند و  سردرگمی هویت به طور نسبی رابطة بین کنش‎وری مدرسه و رفتار مشکل‎آفرین را واسطه‎گری می‎کند. یافته‎ها مطرح ساختند که هم کنش‎وری مدرسه و هم هویت نقش مهمی ­در هدایت نوجوانان به سمت رفتار مشکل‎آفرین یا دور شدن آنها از چنین رفتارهایی دارند. بر اساس یافته‎های پژوهش، اجرای برنامه‎های­ مداخلاتی در قالب آموزش جامع بهداشت روانی (آموزش والدین، آموزش معلمان، آموزش نوجوانان) در محیط مدرسه­ و مداخلات مؤثر برای ارتقاء شکل‎گیری هویت پیشنهاد می­شوند.