بررسی تاثیر فوری یک جلسه ارتعاش کامل بدن بر روی شاخص های تعادلی در زنان مبتلا به نوروپاتی دیابتی نوع 2

مقدمه و اهداف نوروپاتی دیابتی به علت درگیری اعصاب محیطی، باعث کاهش تعادل می­شود. پژوهش­ های کمی، تغییرات شاخص­ های تعادلی را بعد از استفاده از دستگاه لرزش کلی بدن (Whole Body Vibration) بیان کرده ­اند. هدف مطالعه حاضر، بررسی تغییرات شاخص­ های تعادلی به ­صورت فوری بعد از استفاده از دستگاه لرزش کلی بدن در بیماران نوروپاتی دیابتی نوع دو است. مواد و روش­ ها مطالعه حاضر، تک­ جلسه­ ای و از نوع کارآزمایی بالینی یک­ سوکور است. 32 بیمار نوروپاتی دیابتی، به دو گروه مداخله و درمان­ نما تقسیم شدند. بیماران در گروه مداخله 6 بار با استراحت یک دقیق ه­ای، روی دستگاه لرزش کلی بدن، با فرکانس HZ30 و آمپلی­تود mm2، با زانوهای خم­شده تا 30 درجه ایستادند. در گروه درمان ­نما، بیماران با همان شرایط گروه مداخله، اما روی صفحه دستگاه خاموش قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه قبل و بعد از مداخله، با دستگاه بایودکس مورد ارزیابی قرار گرفتند. با توجه به توزیع نرمال داده ­ها با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلک، برای مقایسه بین گروهی از تحلیل کوواریانس و برای مقایسه درون­ گروهی از آزمون t-زوجی استفاده شد. یافته ­ها یافته ­ها نشان داد بر اساس آزمون t-زوجی، تعادل کلی (p=0.000)، تعادل در جهت قدامی-خلفی (p=0.000) و تعادل در جهت طرفین (p=0.033)، قبل و بعد در گروه مداخله، تغییرات معناداری را نشان دادند، اما در گروه درمان­نما، تعادل کلی (p=0.06)، تعادل در جهت قدامی-خلفی (p=0.33) و تعادل در جهت طرفین (p=0.79)، تغییرات معناداری مشاهده نشد. در مقایسه نتایج دو گروه، با استفاده از آزمون t-مستقل، تعادل کلی (p=0.000)، تعادل در جهت قدامی-خلفی (p=0.000) و تعادل طرفین (p=0.027) به دست آمد، هر سه متغیر دارای اختلاف معناداری شد. نتیجه­ گیری به نظر می‌رسد دستگاه لرزش کل بدن می­تواند در کوتاه­مدت در بهبود تعادل در زنان مبتلا به نوروپاتی دیابتی موثر باشد.