بررسی عوامل انگیزش شغلی در سازمان براساس نظریه‌ی هرزبرگ و ارائه‌ی دو مدل اندازه‌گیری پیشنهادی برای عوامل انگیزشی و بهداشتی(مطالعه‌ی موردی: شرکت توسعه‌ی صنایع نفت و انرژی)

نظریه‌ی دوعاملی (انگیزشی ـ بهداشتی) هرزبرگ یکی از جامع‌ترین نظریه‌های انگیزش است که عوامل مؤثر بر ایجاد انگیزه را به دو دسته‌ی انگیزشی و بهداشتی تقسیم می‌کند. به‌عقیده‌ی او عوامل بهداشتی به ازبین رفتن نارضایتی در افراد می‌انجامد، و عوامل انگیزشی موجب افزایش انگیزه‌ی کاری در آنان می‌شود. این تحقیق در شرکت توسعه‌ی صنایع نفت و انرژی و با هدف شناسایی و بررسی عوامل انگیزشی افراد سازمان، براساس نظریه‌ی هرزبرگ، انجام یافته است. پس از بررسی داده‌های جمع‌آوری شده (تحلیل واریانس و تحلیل فاکتور تأییدی)، این نتایج به‌دست آمد: ۱. در بیشتر واحدهای سازمان عوامل بهداشتی، نسبت به عوامل انگیزشی، از میانگین پایین‌تری برخوردارند که براساس نظریه‌ی هرزبرگ می‌توان چنین استدلال کرد که در این شرکت افراد نارضایتی شغلی دارند؛ ۲. واحدهای فنی، برنامه‌ریزی، مالی و مهندسی به‌ترتیب پایین‌ترین میانگین‌ها در عوامل انگیزشی و بهداشتی را به خود اختصاص داده‌اند و واحدهای بازاریابی و حقوقی و قراردادها بالاترین میانگین‌ها را دارند؛ ۳. با ارائه‌ی یک مدل اندازه‌گیری پیشنهادی برای عوامل انگیزشی نشان داده شد که میزان تأثیر رشد و پیشرفت، شناخت و احترام و جذابیت شغل بر عوامل انگیزشی از سایر عوامل بیشتر است. همچنین با ارائه‌ی یک مدل اندازه‌گیری پیشنهادی برای عوامل بهداشتی نشان داده شد که میزان تأثیر رعایت عدالت، خط‌مشی و مقررات سازمان، سرپرستی و مدیریت و حقوق بر عوامل بهداشتی به‌ترتیب بیشتر از سایر عوامل است؛ ۴. خصوصیات فردی بر عوامل انگیزشی و بهداشتی چندان تأثیرگذار نیست؛ ۵. رعایت عدالت را می‌توان یکی از عوامل بهداشتی نظریه‌ی هرزبرگ محسوب کرد.