بررسی مسمومیت با آلومینیوم فسفاید و راه های درمان آن در موش سوری

سابقه و هدف: آلومینیوم فسفاید (از دسته فسفین ها) در ایران بنام قرص برنج معروف است. مسمومیت با آن خطرات غیر قابل جبرانی در پی دارد و بوسیله افراد به قصد خودکشی نیز مصرف شده است. تاکنون پادزهر مناسبی برای آن معرفی نشده است. این مطالعه به منظور بررسی شدت مسمومیت و نیز تلاش برای دست یابی پادزهرهای احتمالی روی موش سوری انجام گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه از موش های سوری نر به وزن تقریبی 30-20 گرم استفاده شد. اعضای حیوانات مثل قلب، ریه، کلیه و کبد پس از تماس با سم از بدن خارج شده و جهت مطالعه پاتولوژیک بوسیله فرمالین ثابت شد. تمامی داروها به صورت تزریق IP (داخل صفاقی) مورد استفاده قرار گرفتند. میزان مرگ و میر، مدت زمان تاخیر مرگ و نیز یافته های پاتولوژیک، جز داده ها بودند که نتایج آن با استفاده از تست آماری مناسب مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: دوز 40 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در این مطالعه به عنوان LD50 در نظر گرفته شد. موش هایی که تحت تاثیر این دوز قرار گرفتند، در عرض 15±35 دقیقه از بین رفتند. نتایج پیش مداوای سدیم سلنیت نشان داد که پس از دریافت سم تغییری در زمان مرگ ایجاد نشده ولی در یافته های پاتولوژیک کاهش قابل توجهی در عوارض کبدی (ادم، تغییرات چربی) نشان داده شد (P=0.028) و NAC نیز در دوزهای بکار رفته سبب بهبود قابل توجه عوارض کبدی و نیز حذف اثر نکروز گردید (P=0.0002). گروه دریافت کننده ویتامین ث نیز تاخیر قابل توجهی در زمان مرگ در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند (12±46 در مقابل 70±250 دقیقه) (P<0.0005). تاثیر سدیم سلنیت در کاهش عوارض ریوی نیز قابل توجه بوده است. نتیجه گیری: سدیم سلنیت تاثیری در کاهش مرگ و میر و زمان آن نداشته ولی سبب بهبود یافته های پاتولوژیک می شود. ولی NAC سبب تاخیر مرگ و میر و بهبود قطعی عوارض کبدی می شود. از طرفی ویتامین ث نیز سبب تاخیر در مرگ می شود.