تأثیر آموزش مثبت‌نگری با تأکید بر آیات قرآن، بر تاب‌آوری و عزت‌نفس دانش-آموزان پسران دوره متوسطه شــهرســتان ایذه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مثبت‌نگری با تأکید بر آیات قرآن، بر تاب‌آوری و عزت‌نفس دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه دوم شــهرســتان ایذه انجام پذیرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهرستان ایذه در سال تحصیلی 96-1395 بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس 120 دانش‌آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس تاب‌آوری (Conner-Davidson, 2003) و عزت‌نفس (Cooper Smith, 1967) استفاده شد. پس از اجرای پیش‌آزمون گروه آزمایش تحت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش مثبت نگری با تأکید بر آیات قرآن به شیوه گروهی قرارگرفت، و گروه گواه هیچگونه مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که بین دو گروه آزمایش و گواه از نظر مثبت‌نگری تفاوت معناداری وجود دارد؛ به این صورت که آموزش مثبت‌نگری با تأکید بر آیات قرآن به صورت معناداری باعث افزایش تاب‌آوری و عزت‌نفس اعضای گروه آزمایش شده است.