تأثیر یادگیری مشارکتی بر پایبندی به تمرین در رشتۀ هندبال: نقش واسطه‌ای لذت و خود-کارآمدی ورزشی

نظر به اهمیت پایبندی به تمرین، هدف این پژوهش بررسی اثر یادگیری مشارکتی بر پایبندی با تأکید بر نقش واسطه‌ای لذت و خود-کارآمدی ورزشی بود.نمونۀ آماری 42 دانش‌آموز پسر مقطع راهنمایی بودند که در دو گروه (مشارکتی:20تن، مرسوم:22تن) 21جلسه تمرین کردند. پیش و پس از مداخلات، خود-کارآمدی و لذت آزمودنی‌ها بررسی شد. پایبندی نیز بر اساس نتایج حضوروغیابشان ارزیابی گردید.خود-کارآمدی پس از مداخله در گروه مشارکتی به‌صورت معناداری افزایش یافت، اما لذت هیچ‌یک از گروه‌ها تغییر معناداری نکرده بود. بررسی تفاوت‌های درون‌گروهی تغییرات خود-کارآمدی و لذت از ورزش نشان داد که در گروه مرسوم در هر دو متغیر، تفاوتی معنادار وجود داشت، درحالی-که در گروه مشارکتی این تفاوت مشاهده نشد. بیشتر بودن میزان پایبندی گروه مشارکتی نسبت به گروه مرسوم، به دلیل تعداد کم نمونه، معنادار نبود. به نظر می‌رسد یادگیری مشارکتی با افزایشِ همگنِ خود-کارآمدی و جلوگیری از ایجاد تفاوت درون‌گروهیِ لذت بتواند پایبندی را افزایش دهد.