تحلیل نشانه‌شناختی برنامه‌های «رنگین‌کمان» و «هزا‌رو‌شصت‌و‌شونزده» از منظر آموزش ترافیک به مخاطبان کودک

کودکان در موقعیت­‌های ترافیکی آسیب‌پذیرند اما در زندگی شهری، حضور آنان در موقعیت‌های ترافیکی اجتناب­ناپذیر است. بنابراین آموزش‌مهارت­های‌ ترافیکی برای حفظ ایمنی آنان ضرورت دارد. آموزش ترافیک به لحاظ آماده ساختن کودکان برای ایفای نقش به‌عنوان شهروندان مسئول در بزرگسالی نیز حائز اهمیت است. نظر به ظرفیت برنامه‌های کودک تلویزیون برای آموزش ترافیک، در مقاله حاضر، متونی از دو برنامه تلویزیونی مختص کودکان (رنگین‌کمان و هزار‌و‌شصت‌و‌شونزده) بر اساس سه رویکرد عمده در آموزش ترافیک بررسی شده است. تحلیل نشانه‌شناسی متون حاکی از آن است که هرچند پیام‌های آموزشی صریح، توصیه­ هایی را برای ایمنی کودکان در موقعیت‌های ترافیکی ارائه می‌کنند، اما بازنمایی تصویری انفعالی و ناتوان از شخصیت‌های کودک و کمبود آموزش‌های عملیاتی، توانمندسازی آنان را در کنش‌های ترافیکی تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. همچنین تأکید بر ایمنی شخصی، بعد مسئولیت اجتماعی را در آموزه‌های مربوط به جامعه‌پذیری تضعیف می‌کند.