تشخیص آسیب در سازه های فلزی با استفاده از اطلاعات خیز استاتیکی و الگوریتم ژنتیک

تشخیص زود هنگام محل و شدت آسیب های رخداده در سازه ها با کمک روش های غیر مخرب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله به تشخیص آسیب در سازه ها با استفاده از اطلاعات استاتیکی پرداخته شده است. مدل سازی آسیب، به صورت کاهش در پارامترهای سازه ای انجام شده است. ابتدا نیروهای استاتیکی به برخی درجات آزادی سازه اعمال شده و پاسخ استاتیکی همان درجات ثبت گردیده است. نهایتا، تابع هدفی بر اساس اختلاف بین بردارهای جابجایی در حالت سازه سالم و آسیب دیده تعریف شده است، بطوریکه جواب بهینه این تابع، مبین آسیب های بوجود آمده در سازه می باشد. برای حل مسئله ی بهینه یابی، از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. به منظور بررسی کارآیی روش ارائه شده، مدلی از پل قوسی فلزی و همچنین پل خرپایی در نظر گرفته شده و سناریو های آسیب مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که الگوریتم ژنیتک با تابع هدف ارائه شده، قادر است تا با دقت قابل قبولی، حتی در حضور نوفه‌های تصادفی، مکان و مقدار آسیب های احتمالی را شناسایی کند.