تعیین نیازهای سرمایی و گرمایی قلمه‏‌های انگور و تغییر کربوهیدرات‏ و هورمون‏‌ها در دورۀ سرمادهی

این پژوهش به‏منظور تعیین نیاز سرمایی و گرمایی انگور رقم‏های رطبی، سیاه شیراز و یاقوتی انجام شد. همچنین تغییر کربوهیدرات‏ها و هورمون‏های درونی در رقم یاقوتی سیاه در دورۀ سرمادهی بررسی شد. بدین منظور، قلمه‏های یک‏اندازه (30 سانتی‌متر) بی‏درنگ پس از خزان‏برگ‏ها در پاییز جمع‏آوری شدند. سرمادهی شامل 0 (شاهد)، 100، 200، 300، 400 و 500 ساعت در دمای 2 درجۀ سلسیوس بودند. سپس، قلمه‏ها در آب‏مقطر و در شرایط دمای اتاق و نور ممتد قرار گرفتند. درصد شکوفایی جوانه، تعداد روز تا شکوفایی اولین جوانه و 50 درصد جوانه‏ها، میزان نشاسته، کربوهیدرات‏های محلول، جیبرلین، سایتوکینین، اکسین و اسید آبسیزیک در بافت‏های جوانه، گره و میان‏گره اندازه‏گیری شدند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد شکوفایی جوانه و کوتاه‏ترین زمان تا شکوفایی50 درصد جوانه‏ها در رقم‏های سیاه شیراز، رطبی و یاقوتی‏ به‏ترتیب در تیمارهای 500، 400 و400 ساعت سرمادهی بود. در هر 3 رقم، بالاترین میزان نشاسته در تیمار‏های بدون سرمادهی بود‌ و با سرمادهی میزان نشاسته کاهش و کربوهیدرات محلول افزایش یافت. میزان جیبرلین، سایتوکینین و اکسین با اعمال تیمار‏های سرمادهی، افزایش و آبسیزیک‏اسید کاهش یافت. در‌نتیجه نیاز سرمایی رقم‏های یاقوتی، رطبی و سیاه شیراز به‌ترتیب400، 400 و 500 ساعت و نیاز گرمایی4320،5472 و 8064 درجه‌ساعت (GDH) تعیین شد.