تولید زیست پلیمر کردلان توسط Agrobacterium radiobacter در محیط کشت حاوی ضایعات انگور

کردلان پلی ساکاریدی نامحلول در آب و گران‌قیمت است که از واحدهای 14β">  (1‌3)D-گلوکان تشکیل‌شده است. خواص ژل ایجادشده توسط گرما باعث شده کردلان در صنایع غذایی از اهمیت بالایی برخوردار شود. یکی از اصلی‌ترین فاکتورهای محدودکننده استفاده گسترده از کردلان، هزینه تولید بالای آن است. لذا به‌کارگیری ضایعات کشاورزی راهی مناسب برای این مشکل است. در این تحقیق، تولید کردلان توسط باکتری Agrobacterium radiobacter PTCC 1654 در محیط کشت با غلظت‌های مختلف (5، 5/7 و 10 درصد) شیره انگور و ساکارز به عنوان منبع کربن، مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، میزان کردلان و بیومس تولیدی تعیین و ترکیب قندهای پلی ساکارید به‌دست‌آمده با استفاده از تکنیک کروماتوگرافی لایه‌نازک تعیین شد. تغییرات pH محیط تخمیر نیز در طول فرایند مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد بالاترین میزان تولید پلی ساکارید، در محیط تخمیر حاوی شیره انگور با بریکس 5/7 و پس از گذشت 144 ساعت از شروع تخمیر به دست آمد. pH محیط تخمیر در طول فرایند تخمیر از 7 به حدود 5/5 کاهش یافت. نتایج کروماتوگرافی لایه نازک پلی ساکارید تولیدی نشان داد که تنها مونومر تشکیل‌دهنده ساختار این پلیمر، گلوکز بود. نتایج همچنین نشان داد که شیره انگور در مقایسه با ساکارز خالص به شکل معنی‌داری بازدهی بالاتری در تولید کردلان داشت (05/0p <). بنابراین در این زمینه دارای مزیت نسبی بود. بر اساس یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت، ضایعات کشاورزی نظیر شیره انگور را می‌توان به‌عنوان منبع کربن فرایند تخمیر برای تولید پلیمر کردلان استفاده کرد.