سطح شادمانی در بارداری و عوامل مرتبط با آن در زنان باردار شهرستان مشهد در سال 1392

مقدمه: شادمانی، یکی از معیارهای سلامت روان بوده و به قضاوت فرد از مطلوبیت زندگی اش اطلاق می گردد. بارداری تجربه ای است که باعث تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی زیادی می شود اما می تواند تظاهری از احساس خود شکوفایی و تثبیت هویت زنانه بوده و باعث افزایش شادمانی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح شادمانی در بارداری و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش کار: این مطالعه همبستگی در سال 92-1391 بر روی 300 زن بارداری که جهت مراقبت های دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد پرسشنامه های مشخصات فردی- اجتماعی، سوابق طبی- مامایی، سبک زندگی، شادمانی آکسفورد و ویژگی های شخصیتی نئو NEO-FFIرا تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کراسکال والیس، من ویتنی، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون انجام شد. میزان pکمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: فراوانی شادمانی سطح پایین 3/11%، متوسط 4/72% و شادمانی بالا 3/16% بود. شادمانی با وضعیت اشتغال (01/0>p)، ورزش (001/0>p)، تفریح (05/0>p)، مدت امور مذهبی (001/0>p)، روان رنجوری (001/0