عوامل شخصیتی و راهبردهای مقابله ای مبتنی برحل مسأله و هیجان در افراد سالم و مبتلا به دیابت نوع 2

زمینه و هدف: دیابت از نظر مدیریت بیماری و لزوم خود مراقبتی، پیچیده ترین بیماری محسوب می شود و بهترین درمان آن، پیشگیری است. این مطالعه با هدف مقایسه عوامل شخصیتی و راهبردهای مقابله ای در زنان و مردان سالم و مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد. مواد و روش‌ کار: پژوهش از نوع تحلیلی مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و همراهان آنها که در اردیبهشت، خرداد و تیر سال 1394 به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد مراجعه کرده بودند. تعداد 50 نفر از افراد مبتلا به دیابت و 50 نفر از افراد سالم از طریق همتاسازی با گروه بیمار انتخاب شدند. سپس اطلاعات با استفاده از پرسشنامه­های شخصیتی (EPQ-R) و راهبردهای مقابله­ای (WCQ) جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS18  استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 از نظر روان رنجورخویی و روان پریش خویی تفاوت معناداری با گروه سالم دارند (001/0p<). همچنین در راهبرد مبتنی بر هیجان بین دو گروه تفاوت وجود دارد. اما در راهبرد مبتنی بر حل مسأله بین آنها تفاوتی یافت نشد. نتایج همچنین نشان داد که بین برونگرایی و راهبرد­های مبتنی بر هیجان و حل مسأله بین زنان و مردان بیمار تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش عوامل شخصیتی روان رنجور خویی و روان پریش خویی و راهبردهای مقابله ای می توانند به عنوان پیشایندهای مهم خود مراقبتی در بیماران دیابتی مورد توجه قرار گیرند. در مقایسه دو نوع روش مقابله، راهبردهای مبتنی بر حل مسأله در کمک کردن به بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نتایج مفیدتری را در پی دارد.