مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها در قبال خسارات ناشی از استفاده از منابع انرژی جایگزین (مطالعۀ موردی: فناوری جمع‌آوری و انباشت دی‌اکسید کربن زیر بستر دریا)

با گذشت زمان و پیشرفت علم مصرف انرژی و بهره‌برداری از منابع طبیعی به‌شدت افزایش یافته است. اما مصرف انرژی موجب تخریب محیط زیست می‌شود. از طرفی با توجه به افزایش استفاده از انرژی‌های فسیلی و احتراق این نوع سوخت‌ها، غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. براساس گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی افزایش گازهای گلخانه‌ای در جو موجب افزایش درجۀ حرارت کرۀ زمین شده است. از جمله فناوری‌های جدید برای مقابله با پدیدۀ گرم شدن کرۀ زمین، جمع‌آوری و انباشت دی‌اکسید کربن زیر بستر دریاست. با وجود این ممکن است در اثر اعمال نادرست این فناوری‌ها شاهد بروز خسارات و در نهایت فجایع زیست‌محیطی باشیم. ازاین‌رو به‌منظور طرح مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها و حتی بازیگران غیردولتی نیازمند یک‌سری قواعد و مقررات در زمینۀ مسئولیت در قبال این خسارات خواهیم بود. در این نوشتار برآنیم که با بحث در مورد انرژی‌های جایگزین به بررسی فناوری جمع‌آوری و انباشت دی‌اکسید کربن بپردازیم؛ آسیب‌های احتمالی به محیط زیست را با استناد به اصول و مفاهیم مرتبط تحلیل کنیم و در نهایت به مسئلۀ مسئولیت بین‌المللی دولت‌ها در قبال خسارات وارده در پی استفاده از این فناوری بپردازیم.