مطالعه پایداری عملکرد علوفه در اکسشن‌های گونه Agropyron trichophorum با مدل AMMI و سایر روش‌های تجزیه پایداری در دو محیط تنش و بدون تنش خشکی

عملکرد علوفه خشک 24 اکسشن از گونه Agropyron trichophorum در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آبیاری عادی (بدون تنش) و دیم (تنش خشکی) در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه واقع در شهرستان اسلام‎آباد غرب به‎مدت دو سال بررسی شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی­داری بین اکسشن­های مورد بررسی و همچنین محیط­های مورد مطالعه مشاهده شد. اثر متقابل اکسشن × محیط در سطح 1 درصد معنی­دار شد. بر اساس تجزیه AMMI، دو مؤلفه اصلی اثر متقابل 77/96 درصد از واریانس اثر متقابل را بیان کردند و در سطح 1 درصد معنی­دار شدند. گروه­بندی حاصل از آزمون دانکن (05/0> p) و تجزیه خوشه‎ای، اکسشن­های 4-8، 7-10، 5-7، 313، 13- 12 و 314 را به‎عنوان اکسشن­های برتر برای عملکرد علوفه خشک در یک گروه قرار داد. بر اساس مؤلفه­های اصلی، اثر متقابل و پارامترهای پایداری اکسشن­های 4-8 و 7-10 بیشترین پایداری عمومی برای عملکرد علوفه داشتند و قابل معرفی برای برنامه­های اصلاحی برای شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه می­باشند. اکسشن­های 5-7، 313 و 13-12 با شرایط آبیاری عادی سازگاری اختصاصی نشان دادند. اکسشن 314 نیز، سازگاری اختصاصی با شرایط تنش داشت و قابل معرفی در برنامه­های اصلاحی به‌ویژه با تأکید بر شرایط دیم استان کرمانشاه می­باشد.