مقایسة سؤال‌های چندگزینه‌ای و ترجمه‌ای از لحاظ پایایی و دشواری در آزمون دانش دستوری

به طور معمول از سؤال‌های چندگزینه‌ای برای سنجش دانش زبانی استفاده می‌شود. اما از آنجا که در رویکرد نظام‌مند طراحی سؤال، که جدیداً مطرح شده است (شین، 2012)، استفاده از صورت‌های متنوع برای طراحی سؤال مطلوب است، همچنین به دلیل اینکه تحقیقات بسیار اندکی در مورد امکان استفاده از سؤال‌های ترجمه‌ای برای تنوع بخشیدن به سؤال‌های آزمون وجود دارد، پژوهش حاضر با هدف مقایسة دو کمیت پایایی و دشواری در صورت سؤال ترجمه‌ای و چندگزینه‌ای برای سنجش دانش دستوری طراحی شده است. ابتدا، سند مشخصات آزمون دارای دو بخش ترجمه‌ای و چندگزینه‌ای را هشت مدرس زبان با تحصیلات کارشناسی‌ارشد و دکتری بررسی کردند. بر اساس بازخورد آن‌ها، آزمون مورد استفاده در این پژوهش تهیه و با 158 فراگیر زبان انگلیسی با توانش‌های مختلف برگزار شد. داده‌های آزمون در چارچوب نظریة کلاسیک آزمون و نیز مدل راش تحلیل شد. نتایج به‌دست آمده حاکی از آن است که هر دو صورت سؤال دارای پایایی خوب بود (884/0 = آلفای کرونباخ بخش ترجمه‌ای و 845/0= آلفای کرونباخ بخش چندگزینه). براساس مدل راش، تمامی سؤال‌ها از نظر شاخصه‌های برازش، مطلوب ارزیابی شد. به‌علاوه، آزمون تی مستقل تفاوتی میان دشواری این دو صورت سؤال نشان نداد (696/1=t، ۵۸= df، ۰۹۵/0= P آزمون دو دامنه). بنابراین، به نظر می‌رسد بتوان از صورت ترجمه‌ای در کنار صورت متداول چندگزینه‌ای در رویکردی نظام‌مند برای طراحی سؤال‌های دانش دستوری استفاده کرد.