مقایسه بین عوامل شخصیتی، سبکهای حل مساله و میزان استرس تجربه شده میان افراد وابسته به مواد و افراد بهنجار

چکیده زمینه و هدف: پژوهشها بر وجود رابطه بین مولفه های شخصیتی، رخدادهای تنش زای زندگی و سبک های حل مسئله با سوء مصرف مواد صحه گذاشته اند، با توجه به این موضوع هدف این پژوهش مقایسه گروه سالم با سوء مصرف کنندگان مواد در هر یک از این متغیر بود. مواد و روش‌کار: طرح پژوهش حاضر از نوع مقطعی تحلیلی بود. جامعه آماری را بیماران وابسته به مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر تبریز تشکیل می‌دادند که از بین آنها ٥٠ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گروه کنترل پس از همتاسازی ٥٠ نفر از کارکنان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های شیوه حل مسأله، پرسشنامه شخصیتی نئو و سیاهه‌ی استرس زندگی هولمز- راهه پاسخ دادند. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA استفاده شد. تحلیل های این مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS15 انجام شد و سطح معنی داری 05/0در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در تمامی مولفه های شخصیتی به غیر از بعد توافق، در بین دو گروه وابسته به مواد و گروه سالم تفاوت معنی دار (05/0>p) وجود دارد. همچنین بین دو گروه وابسته به مواد و افراد سالم در نمره آزمون حل مسئله و میزان استرس های تجربه شده تفاوت معنادار وجود دارد (001/0>p). نتیجه‌گیری: بیماران وابسته به مواد دارای یک نیمرخ شخصیتی ویژه ای هستند که آنها را در مقابله با استرس آسیب پذیرتر می-کند، از سوی دیگر سبک های حل مسأله ای که معتادین به کار می گیرند بیشتر ناکارآمدتر و غیرسازنده است.