مقایسه تعداد بیماران تریاژ شده در نوبت کاری سه‌گانه در بیمارستان پورسینا رشت

چکیده مقدمه: تریاژ عبارت است از اولویت‌بندی مراقبت از بیماران براساس شدت آسیب و انجام بهترین اقدام درمانی برای بیشترین افراد در کمترین زمان تریاژ به عنوان فعالیت مدیریتی قوی در ارایه خدمات درمانی به بیماران اورژانسی به کار می‌رود و بر حسب شرایط می‌توان آن را به دو نوع تریاژ در شرایط عادی و درحوادث غیرمترقبه تقسیم کردکه نوع اول در اورژانس بیمارستان یا در صحنه حادثه صورت می‌گیرد. هدف: مقایسه تعداد بیماران تریاژ شده در شرایط عادی در اورژانس بیمارستان، در سطوح مختلف تریاژ برحسب ماه‌های بهار و نوبت‌های کاری سه‌گانه. مواد و روش‌ها : این مطالعه به روش مقطعی در مرکز آموزشی- درمانی پورسینا در بهار سال 1385 به صورت گذشته‌نگر انجام شد. تریاژ بیماران در سه نوبت کاری صبح و عصر و شب انجام گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها فرم زمان سنجی گردش کار خدمات اورژانس، مصوب وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی و براساس معیارهای تریاژ در شرایط عادی (شرایط غیر از حوادث غیر مترقبه) است. در این فرم بیماران ابتدا در دو سطح بستری وسرپایی و سپس بیماران بستری در یکی از سطوح اوژانسی (Emergent)، اضطراری(Urgent) و غیراضطراری( Non Urgent) طبقه‌بندی شدند. نتایج: از30764 بیمار مراجعه‌کننده در مدت مذکور بیماران سرپایی25525نفر(97/82%) و بستری5214 نفر(95/16%) و فوتی25 نفر(08/0%) بود. نحوه انتقال بیماران بستری: آمبولانس(115)، 203 مورد (89/3%) و اعزامی960 مورد (41/18%) و مراجعه شخصی 4051 مورد (70/77%) بود. میانگین تعداد بیماران در سطح بستری، نوبت کاری شب باصبح وعصرو در سطح سرپایی نوبت کاری صبح با عصر وشب تفاوت معناداری داشت(p<0/05). حداکثر بستری 2104 نفر (30/40%) درنوبت‌کاری شب، حداکثر بیماران سرپایی 12443 نفر(21/48%) در نوبت‌کاری صبح بود. میانگین بیماران تریاژ شده نوبت‌کاری شب با صبح و عصر در دو سطح اورژانسی و اضطراری تفاوت معناداری داشت(p<0/05). نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه بیشترین تعداد بستری در نوبت‌کاری شب بوده، توجه بیشتر به این نوبت کاری از جهات مختلف می‌تواند در نجات جان بیماران نقش حیاتی داشته باشد. انجام تحقیقات بیشتر در این خصوص هم لازم است.