مقایسه تهدیدها و فرصت‌های متأثر از گرمایش جهانی بر ذخیره انرژی ساختمان‌ها در یک تیپ اقلیمی بیابانی سرد برای مادرید در اسپانیا و مشهد در ایران

در مطالعه حاضر به‌منظور پایش و پیش‌یابی اثر تغییرات اقلیمی بر الگوی طراحی بیوکلیمایی، یک مطالعه‌ی مقایسه‌ای بین مشهد و مادرید با یک تیپ تقریباً مشابه اقلیمی، انجام‌شده است. در این پژوهش به‌منظور مدل‌سازی طراحی بیوکلیمایی از دو سری زمانی داده‌های اقلیمی استفاده‌شده است. داده‌های پایه این مقاله مربوط به دوره 1990 تا 2010 بوده و از پایگاه داده‌ای نرم‌افزار متئونورم استخراج گردیده و به‌منظور ریزمقیاس نمایی و پیش‌یابی داده‌های اقلیمی مؤلفه‌های تابش، دما، سرعت باد و رطوبت نسبی خروجی‌های مدل گردش عمومی جو HadCM3، از نرم‌افزار CCWorldWeatherGen استفاده‌شده است. لازم به توضیح می‌باشد که سناریوی مورداستفاده در این تحقیق، سناریوی A2 است. یافته‌های این تحقیق نشان دادند که میانگین دمای سالانه برای دهه 2050 و 2080 نسبت به دهه‌ی حاضر، به ترتیب برای مشهد به میزان 0.3 و 1.7 درجه سانتی‌گراد و برای مادرید 1.6 و 3.2 درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد داشت و از طرف دیگر تغییرات افزایشی رطوبت نسبی دهه‌های 2050 و 2080 در قیاس با دوره پایه به ترتیب برای مشهد شامل 6.75 و 7 درصد و برای مادرید نرخ افزایشی آن شامل 11.08و 11.17 درصد خواهد بود. درمجموع برآیند تغییرات اقلیمی دهه‌های آینده منجر به تغییر در راهکارهای طراحی بیوکلیمایی ساختمان‌ها برای هر دو شهر مطالعاتی خواهد شد. اما وجه مشترک برای هر دو منطقه‌ی مطالعاتی با توجه به تغییرات اقلیمی آینده، درصد کاهش ایام نیاز به تأمین استراتژی‌های طراحی بیوکلیمایی در بخش گرمایشی می‌باشد. اما در بخش استفاده از راهکارهای بیوکلیمایی سرمایشی، افزایش نیاز به این استراتژی‌ها برای مادرید قابل‌ملاحظه بوده و اما در مشهد تنها نیاز در استفاده از سایبان برای پنجره‌ها افزایش نشان می‌دهد و استفاده از سایر راهکارهای سرمایشی دارای روند کاهشی می‌باشند.