مقایسه روش‌های پارامتری و نیمه‌پارامتری در برآورد پارامترهای مدل شکنندگی در مطالعه بررسی عوامل موثر بر بقا ایمپلنت‌های کاشته شده در دهان

سابقه و هدف: به منظور در نظر گرفتن ناهمگنی و وابستگی ایجاد شده بین واحدهای آزمایشی در مطالعات بقاء از مدل‌های شکنندگی استفاده می‌شود. برای برآورد پارامترها در مدل‌های شکنندگی روش‌های پارامتری و نیمه پارامتری در نظر گرفته می‌شود. در روش پارامتری برای شکنندگی و مخاطره پایه یک توزیع پارامتری در نظر می‌گیرند اما در روش نیمه‌پارامتری توزیعی برای تابع مخاطره پایه در نظر گرفته نمی‌شود و پارامترها توسط الگوریتم EM یا درست‌نمایی تاوانیده برآورد می‌گردد. هدف این مطالعه، مقایسه روش‌های برآورد پارامتری و نیمه پارامتری در مدل‌های شکنندگی است. مواد و روش‌ها: تعداد 213 نفر از مجروحین جنگی درمان شده با ایمپلنت طی سال‌های 1379 تا 1389، وارد مطالعه شدند. مدل شکنندگی برای بررسی عوامل موثر بر بقاء ایمپلنت‌های کاشته شده در دهان بیماران برای داده‌ها برازش داده شد و برآورد پارامترها به سه روش پارامتری، نیمه‌پارامتری با الگوریتم EM و نیمه‌پارامتری با درست‌نمایی تاوانیده به‌دست آمد. برای مقایسه روش‌های برآورد از معیار AIC استفاده شد. هم‌چنین از پکیچ Frailtypack موجود در نرم‌افزار R ورژن 30301 برای برازش مدل‌های شکنندگی به داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: برآورد نیمه‌پارامتریک پارامترها به روش درست‌نمایی تاوانیده در مقایسه با روش پارامتریک و نیمه‌پارامتریک با الگوریتم EM مقدار AIC کم‌تری داشت. ریسک فاکتورهای سیگار کشیدن و طول ایمپلنت رابطه معناداری (05/0>p) با بقاء ایمپلنت‌ها داشتند. نتیجه‌گیری: در تحلیل بقاء استفاده از مدل‌های شکنندگی به منظور در نظر گرفتن وابستگی موجود بین زمان بقاء واحدهای آزمایشی منجر به نتایج معتبرتری می‌شود و برای برآورد پارامترها در مدل شکنندگی روش درست‌نمایی تاوانیده برازش بهتری برای داده‌ها دارد