نقش پروتئین‌ها و آنزیم‌های پروکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز در متابولیسم ارس Juniperus spp

در پژوهش حاضر نقش پروتئین‌ها و آنزیم‌های پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز در متابولیسم ارس بررسی شده است. بدین منظور تغییرات کمی و کیفی فصلی (ایزوآنزیمی) پروتئین‌ها، آنزیم‌های پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز اندام‌های مختلف شاخه، سرشاخه‌های سبز، مخروط نر و مخروط ماده پایه‌های مختلف نر، نر- ماده و ماده ارس با روش‌های الکتروفورز و اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفته‌اند. به‌رغم تفاوت‌های فردی در هر یک از پایه‌ها، روند فعالیت هر آنزیم مشخص است وهیچ تفاوتی از نظر کمی و کیفی در پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز در پایه‌های مختلف نر، ماده و نر-ماده ارس مشاهده نشده است و کلیه پایه‌ها الگوی یکسانی را به نمایش گذاشته‌اند. در اصل بیشترین فعالیت پراکسیداز در سرشاخه‌های سبز و شاخه‌های ارس در فصل بهار و پاییز و کمترین فعالیت آن در تابستان و زمستان مشاهده شده است. میزان فعالیت پلی‌فنل‌اکسیداز در سرشاخه‌های سبز، از شروع فصل رویشی افزایش یافته و بیشترین مقدارآن در زمستان صورت گرفته است. فعالیت پراکسیداز، پلی‌فنل‌اکسیداز و پروتئین‌های محلول مخروط نر در زمستان کاهش بسیار محسوسی را نشان داده است. مقایسه فعالیت پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز در طول تکامل مخروط ماده نشان می‌دهد که بیشینه فعالیت پلی‌فنل‌اکسیداز در مرحله اول نمو (سال اول) و بیشینه فعالیت پراکسیدازدر مرحله دوم نمو (سال دوم) صورت گرفته است. این نتایج نشان می‌دهند که آنزیم پراکسیداز و پلی‌فنل‌اکسیداز نقش‌های قابل توجهی در متابولیسم گیاهی از جمله رشد و نمو، فتوسنتز، تعادل هورمونی، اندام‌زایی و ریخت‌زایی، مقاومت در برابر شرایط حاد محیطی و ... دارند. با توجه به شباهت‌های ریختاری، تشریحی و بیوشیمیایی در هر سه پایه ارس (نر، ماده و نر- ماده)، جداسازی آنها براساس صفات متاثر از محیط (تک‌پایه یا دوپایه بودن و تعداد دانه در میوه) مورد تردید است. به همین جهت از نظر ترجیحی ارس‌های موجود در ایران را می‌توان براساس نام‌گذاری قدیمی در گونه excelsaJuniperus  قرار داد.