نوآوری جمعی در زنجیره ارزش در تعاونی‌های تولیدکشاورزی

از آنجا که طبیعت تعاونی‌ها بر مبنای کنش جمعی استوار است، شیوه مورد نظر برای یافتن و مدیریت نوآوری با هدف بهبود این نهادها نیز باید جمعی باشد. نوآوری جمعی یک رویکرد مناسب برای مقابله با مشکلات فعلی زنجیره ارزش در تعاونی‌های تولید کشاورزی است. این تحقیق کاربردی با استفاده از روش تحقیق پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمام اعضای (سهامداران) 13 تعاونی تولید کشاورزی در استان کردستان (3500 نفر) بود که 346 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه تحقیق بر اساس دیدگاه گروهی از متخصصان و پایایی بر مبنای محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس‌های مختلف بین (853/0 تا 932/0) تایید شد. بر اساس یافتههای تحقیق، نوآوری‌های جمعی عمده در مؤلفه‌های زنجیره ارزش در تعاونی‌های مورد مطالعه به شرح زیر توصیف شده‌اند: (۱) کشت محصول جدید، (۲) استفاده از نهاده‌های جدید، (۳) استفاده از شیوه‌ها و فنون جدید کاشت، داشت...، (۴) استفاده از منابع و دارایی، (۵) توسعه نیروی انسانی، (۶) بسته‌بندی محصولات، (۷) فرآوری محصولات، (۸) درجه‌بندی محصولات، (۹) برچسب‌گذاری در قالب یک برند معین، (۱۰) توسعه شبکه توزیع مطمئن برای عرضه محصول به بازار، (۱۱) تشکیل سرمایه و تامین مالی، (۱۲) توسعه زیرساخت-های جدید برای تولید و عرضه محصول، (۱۳) خرید تجهیزات و ماشین‌آلات جدید، (۱۴) شناسایی و مدیریت ریسک فعالیت‌ها، (۱۵) تعاملات منسجم با شرکاء و همکاران، (۱۶) تبلیغات در مورد محصولات و ظرفیت‌های تعاونی، (۱۷) ارتباط با مشتری و(۱۸)استفاده از فناوری‌های جدید ارتباطی و اینترنتی.