محمدرضا شفیعی کدکنی(م. سرشک) از شاعران معترض و سیاسی دهۀ پنجاه پیش از انقلاب اسلامی است. او،شعر نیمایی را با گونه‌ای تعهد اجتماعی و نگرش اعتقادی درآمیخت که خاستگاه آن به طور توأمان، باورهای دینی و ملی، آگاهی‌های تاریخی و حساسیت‌های سیاسی و اجتماعی بود. این اشعار، ساختاری هدف‌مند و عمدتاً مبتنی بر الزام‌های تاریخی و سیاسی دارند؛ در حقیقت، واکنشی عاطفی و شاعرانه در برابر حوادث و واقعیات بیرونی هست...

نوگرایی ( مکتب Modernism ) در ادبیات، بیانگر گسستن از سنن و قراردادهای حاکم و ایجاد شیوه­های تازه در نگرش به جایگاه انسان و نقش او در نظام هستی است. مدرنیسم ویژگی­های صوری و محتوایی خاصی دارد، مانند جدایی از نسبت فردگرایی و تأکید بر فردیّت خلّاق هنرمند، احساس تنهایی، بیگانگی و یأس، ترجیح ناخودآگاهی برخود آگاهی، تداعی معانی آزاد و جریان سیال ذهن...

موسیقی شعر، عنصر برجسته ی زبان شعری و عامل اصلی تمایز شعر از زبان روزمره و گفتار عادی می باشد. همچنین رابطه ی عاطفی میان خالق اثر و مخاطب و خواننده می باشد. در واقع شاعر با سرودن شعر مخاطب را در فضای عاطفی قرار می دهد و بدین وسیله حالات مختلف روحی و عاطفی را برمی انگیزاند. مهدی اخوان ثالث از شاعران نوپرداز موفق ادبیات معاصر و سلمان هراتی نیز از شاعران مطرح ادبیات پایداری بوده که هر دو در دو قال...

نهضت ترجمه که آغاز آن به دوران مشروطیت بازمی گردد، در تحول ادبیات فارسی تأثیری انکار ناپذیر داشته است. مترجمان فرانسه زبان با برگرداندن آثار ادبی فرانسه، ایرانیان را با جنبش ها، نویسندگان، و افکار نوین اجتماعی-سیاسی و به ویژه ادبی آشنا ساختند. گذر از سبک متصنع و پیچیده ی دوران قاجار که میراث خوار صفویه است، به لطف ترجمه امکان پذیر گردید. در زمینه ی شعر نیز، مضامین و صور جدیدی از طریق ترجمه وارد...

میمنت میرصادقی، شاعر و پژوهشگر معاصر، به سال 1316 در استهبان استان فارس متولد شد. او چهار دفتر شعر به نام های «بیداری جویباران، با آب ها و آینه ها، جان های آفتابی و زیر خونسردترین برف جهان» را در کارنامه ی هنری خود دارد. پژوهش حاضر در صدد است آثار این شاعر معاصر را از منظر سبک شناختی نقد و تحلیل کند و ویژگی های سبکی اشعار او را بنمایاند. این پژوهش بر اساس مدل سبک شناسی لایه ای "محمود فتوحی" در ...

نوگرایی ( مکتب Modernism ) در ادبیات، بیانگر گسستن از سنن و قراردادهای حاکم و ایجاد شیوه­های تازه در نگرش به جایگاه انسان و نقش او در نظام هستی است. مدرنیسم ویژگی­های صوری و محتوایی خاصی دارد، مانند جدایی از نسبت فردگرایی و تأکید بر فردیّت خلّاق هنرمند، احساس تنهایی، بیگانگی و یأس، ترجیح ناخودآگاهی برخود آگاهی، تداعی معانی آزاد و جریان سیال ذهن...