در دوره حاکمیت صفویان بر ایران همراه با مهاجرانی که به سرزمین هند رفتند، برخی شاهزادگان از این خاندان نیز به هندوستان و دربار مغولان هند پناه بردند. در بین این گروه از شاهزادگان، فرزندان سلطان حسین میرزا بن بهرام میرزا بن شاه اسماعیل شهرت و اعتبار بیشتری یافتند. پرسش اصلی در پژوهش حاضر تعیین نقش این شاهزادگان در دربار مغولان هند بوده است که نگارنده کوشیده است با بهره گیری از روش تحقیق تاریخی، م...

اولین کسانی که در حوزه حدیثی اهل سنّت اقدام به گردآوری احادیث صحیح و تدوین جامع صحیح حدیثی نمودند، محمد بن اسماعیل بخاری (194- 256 ق) و پس از او مسلم بن حجّاج نیشابوری (204- 261 ق) بودند. این دو جامع صحیح از معتبرترین کتاب هایی است که به اعتقاد بیشتر محدّثان اهل سنّت تمام روایات موجود در آن دو هم به لحاظ متن و هم به لحاظ سند غیر قابل نقد است. و پس از قرآن کریم، از صحیح ترین کتاب ها می باشند. حتّی بر...

یهدف هذا البحث إلی الکشف عن التشاؤم لدی أبی القاسم الشابی 1934-1909 صاحب دیوان «أغانی الحیاة». الظاهرة التی ترتبط ارتباطاً وثیقاً بالعوامل الفردیة والداخلیة ــ الفکریة والعقلیة ــ والعوامل الخارجیة ــ الاجتماعیة والسیاسیة ــ فی حیاته کما یهدف البحث إلی محاولة التعرف علی التشاؤم لغویاً واصطلاحیاً. مما یلاحظ أن التشاؤم جاء عند الشابی شدید نسبی فی أشعار تدل علی نظرته إلی الحیاة والدنیا والقضاء والقدر...

اسماعیل زرعی نویسنده و شاعر کرمانشاهی یکی از تواناترین داستان نویسان این خطه است که به دلیل سبک و شیوه ی نوشتاری و اندیشه ی خاص خود در داستان نویسی در بین نویسندگان معاصر چهره ی موفقی از خودش نشان داده است . این نویسنده یکی از پرکارترین نویسندگان کرمانشاهی است که آثار متعددی را در قالب داستان های کوتاه، بلند و رمان به رشته تحریر درآورده آثاری که نشانگر نثری شیوا، زبانی پخته و ذهن خلاق این نویسن...

ردّ پای داستان قرآنی ابراهیم (ع) در مژگان سیه حافظ*   دکترعلی نظری1  دانشیار گروه عربی دانشگاه لرستان  چکیده تأویل پذیری، یکی از بارزترین ویژگی‌های شعر حافظ، محسوب می‌گردد. در این میان، غزل 354 با مطلع «به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم...»، از جمله غزلیّاتی است که با نگاهی تأویلی، با داستان حضرت ابراهیم (ع) و اسماعیل(ع) در سورۀ صافّات قابل تطبیق است. تعبیر «قصر حور العین» در غزل 354 که...

الحجاج بمعناه العام فعالیة لغویة خطابیة قائمة علی قضایا من شأنها الإقناع والتأثیر فی نفس المتلقی. وهو ظاهرة ملازمة لإنتاج الخطاب عند البشر مذ کانوا، بید أن الخطابات تتفاوت فی الحجاجیة. أما الیوم فنظریة الحجاج هی القاسم المشترک بین الجدل والخطابة، ویمکن وصف الحجاج بالحوار اللغوی القائم بذاته علی الاستدلال البرهانی والحمل علی الإقناع والتأثیر. والحجاج نستطیع أن نتلمسه فی شعر شعراء(آل البیت)، علی...